علی ابوالقاسمی- من ازپزشکان خوب کشورمان یک خواهش دارم. به خاطر انسانیت هردکتری، چندانسانی که درجنگ آسیب دیده است رامعالجه کند. پیش خداگم نمی شود. دولت وبنیاد فقط شعارداده ومی دهند.مردم هم گول تبلیغات را می خورند نه اینطورکه می گویند2درصدهم نیست. من خودم یک سال درخط مقدم بودم. سال 61درمهران ازچندناحیه مجروح وبه دست عراقیهااسیرشدم ودرعراق فقط پزشکان خودمان به دادمارسیدن. آن هم باامکانات مختصری که بود!

بعد ازهشت سال به کشوربرگشتم والان که سن ما ازمرز پنجاه سال گذشته روزبه روزوضع جسمی وروحی مابدترمی شود. بابا خانواده های ماکه گناهی نکردن! من وقتی تنهاهستم به حال زن وبچه ام گریه می کنم. من میدانم زن وبچه ماحق دارن گردش برون ولی وقتی که من حوصله ندارم وبی حال گوشه خانه افتاده ام اینهاهم نمیرون!

پزشکان محترم شماهاکه توان داریدکمک کنید. یک دکترمجید درعراق اسیربود. کارخدابود. شب وروزباامکانات کم ماکه مجروح شده بودیم معالجه می کرد. بابا کمی هم ازپزشکان اروپایی یادبگیرید. برای نجات حیوانات زحمت میکشند! حق باشماست زحمت کشیده اید.مااگررفتیم جنگ وظیفه مابوده. هیچ منتی هم سرکسی مانداریم. هرکسی یک وظیفه ای درکشوردارد. شمابه خاطر خداکاری کنید.