جانباز شیمیایی 1- پزشکان خوب و نوع دوست کم نیستند. جدای از آنها که زیر میزی های کلان میگیرند وبیمار وخانواده اش را به خاک سیاه می نشانند! ولی زمانه بدی است. من هم در جبهه پزشکانی بسیار دلسوز وانسان ومومن را دیدم که چه خدمت ها بدون چشمداشت ونداشتن تجهیزات کافی انجام می دادند ولی از روزی که کار جانباز به پزشکان کمیسیون بنیاد و خود بنیاد افتاد چون به ما بی اعتماد بودند ونهایت اجحاف را در حق رزمنده وجانباز و آزاده کردند و پاسخگو هم نیستند این بی اعتمادی را در جامعه پزشکی نهادینه کردند!

آخر پزشکان فکر می کنند ما انقدر حقوق می گیریم وانقدر مزایا داریم که جزء افراد مرفه می باشیم. باور کنید جانبازی با مشکل اندک وابسته به یکی از نهاد ها به پزشکی که مدتها بامن کارمی کرد، گفت من دو حقوق میگیرم و درصد جانبازی دارم!! ودریافتی اش از دو جا (بنیاد واداره اش )حدود 10 برابر حقوق من میشد !!؟ و دکتر بیماری های مرا و مقدار فیش حقوقی ام را برایش مثال زد.  تازه مدرک دانشگاهی من بالاتر بود! وگفت چون ایشان در نهاد شما نبوده اند باید اینقدر تبعیض باشد؟خندید.

آری این تبعیض ها همه را بدبین کرده. مردم فکر می کنند آن رزمنده وبسیجی و آزاده وخانواده شهید همه مرفه اند. پزشکان هم جزء همین مردمند. لااقل من با انها بوده ام ومیدانم چه زحمتی می کشند تا پزشک شوند. باور کنید بیشتر دانشجویان پزشکی از خانواده های روستایی وبی بضاعت و ازجنس خودمان بودند و اینها به جانباز بیشتر احترام می گذارند و امیدوارم درد دل شما را بخوانند وهمتی بکنند. اجرشان با خدا