طوطی کوتوله- معمولا" خانم ها در حوضه های مدیریت نقش فعال تری از آقایان داشته و کمتر کارمند و مسئول خانمی دیده می شود که در سمتش منفعل وقفل بماند اما بنیاد که تولیدات خود راصرف مصرف دانشگاهیان برای تزها ویا دانش نامه وپایان نامه مصروف می دارد، چقدر خودش در حوضه تخصصیش کارآمد بوده؟!
اگر قرار است فرهنگ ایثار وشهادت با داستان سرایی از تیر خوردن و روی مین رفتن و بی پدری دختر شهید ویا سختی دوران ازدست دادن همسر ویا نداشتن سندی برای اثبات شهادت یا اسارت ویا مفقودالاثر شدن میتواند انقدر مهم باشد پس بنویسید.
در حال حاضر اکثر قریب به اتفاق ایثارگران درحال مفقودالهویت شدن می باشند که هم از اصل وهم از اسب افتادند و مسببی جز همین بنیاد شهید پژوهشگر نبوده. بارها از بنده تقاضا شد که برای ثبت خاطراتم از جبهه و از زمان اسارت از همراهانم واز مصایب ومشکلاتی که داشتیم واز غم وشادی هایمان بنویسیم اما چون این امر باعث سوء استفاده ابزاری از ایثارگر می دهد امتناع ورزیدم.

بگذارید برایتان مثالی بزنم وخاطره ای نقل کنم شاید متوجه حرفم بشوید. در روزهای اول آزادی از اسارت سپاه منطقه شرع پسند کرج به کرار دعوت نامه برای عضویت در سپاه پاسداران برایم ارسال کرد. چون از وضعیت نظامی گری خسته بودم امتناع کردم. از طرف سپاه برای عروسیم مقداری ارزاق وهدایای پرداخت شد . در ادوار مختلف برای جشن ها دعوتم کردند .

چندی پیش برای اطلاع از نحوه پیشرفت قانون ماده صد ونود به کارگزینی همین سپاه مراجعه کردم. در یک پوشه رنگ و رو رفته فقط یک برگ فتوکپی شناسنامه از زمان ثبت نامم بود که مسئول بایگانی فرمودند. این دال بر بسیجی بودن شما نیست و کاملا" منکر نامم شدند. حال خود بخوان حدیث مفصل ازاین مجمل

خندیدم و گفتم من که در زیر پله گرمدره اسیر نشدم! گرمدره منطقه از حوالی کرج است وهمین جوری هم نیومدم. من در پادگان آموزشی باغ ایروانی توسط سپاه وقت آموزش دیدم ودر پایان از طریق همین سپاه با دیگران در منطقه حصارک بالا اردوی رزمی داشتم وتوسط شما به جبهه اعزام شدم. حتی اسامی مسئولان آموزشیم را گفتم اما الان فقط مدرک مهم که در پرونده من فقط یک فتوکپی شناسنامه است که دال بر بسیجی بودنم نیست. اینجا متوجه می شوید که قرار اگر قدت کوتاه باشه پایه نردبان ترقی دیگران نشدی، حداقل پله نردبان که بودی. ماشالله به این همه درایت