حاج علی خراسانی- واقعیت هایی در مورد دلایل عدم اجرای کامل و بی منت قانون جامع وجود دارد:
1- مسئولین ، ایثارگران را خودمانی میدانند ، به همین دلیل عجله ای در اجرا ندارند
2- نمی شود احساسات ضد ایثارگر را در رده های مختلف دولت منکر شد؛ برخی از صاحب منصبان دولتی تنها ایثارگر را روی زمین نمی توانند ببینند زیرا برخی از اینها تفکرات ضد نظام دارند و ایثارگران را مقصر استحکام نظام میدانند ؛ زورشان به رهبری معظم انقلاب و نهاد های انقلابی نمی رسد، نوک حملات را متوجه این قشر کرده اند و تاکتیک حملات هم به طرق اداری ( مکاتبات و استعلامات و اسفساریه های بی منطق و بی خاصیت و فرسایشی و اعصاب خوردکن ) است.
3- ایثارگران قشر خوددار و متین و صبور اند ؛ در کشور ما جواب سروصدا را میدهند
4- اینکه شخص رئیس جمهور محترم و ریاست بنیاد عزم اجرا ی قانون را دارند ، برای اینجانب مشخص است ، ولی چیزی هم که معین است برخورد نکردن رئیس جمهور محترم و ریاست بنیاد و مجموعه دولت با خاطیان و قانون گریزان دولتی است که واقعا مشخص نیست این سیاست است یا بی اطلاعی
5- شرایط مالی دولت و عدم اقدام دولت قبل هم مزید بر علت شده و بهانه یا دلیل سنگینی اجرای قانون شده است
6- مجلس هم با این موضوع و با ایثارگران ، بسان نافرزندی برخورد میکند وگرنه اجرای این قانون از توان نظارتی و تقنینی مجلس خارج نیست

7- اجرای قانون برای فرزندان اساتید ، مجریان و صاحب منصبان ( که ادارت ، دانشگاهها و نهادها را ملک طلق خود میدانند و اجازه ورود کسی مگر با اذن خودشان را نمی دهند) ، مساوی با خرج کردن فرصت های شغلی و علمی برای کسانی است که تنها پشتوانه قانون دارند ولی پشتوانه قدرت ندارند ، واین موضوع استفاده های جای گاههای مدیریتی را تنزل می دهد
سایر دلایل را به خوانندگان محول میکنم