آزاده هشت ساله( طوطی کوتوله) - میبینی هر روز اگر تابوتی از خاک جبهه ها نیاد و بخواهد بوی شهادت را از سطح شهر ببره، از همرزم های قدیمی یکی مثل غنچه باز میشه و بوی عطرش فضا رو معطر میکنه که فقط اسم ها سر کوچه یاد آوریمون نکنن!
درست مثل دشت شقایق شده. با اومدن بهار پرمیشه از رنگ های قرمز!
این عروج ها تلنگریه برای اون هایی که میگن فصل ایثار تمام شده.
نیشگونیه برای آقایان که مواظب باش اگه امروز آقایی، سرداری، مدیری، مدبری، درایتت باید از بوی شهید نشات بگیره!
سیلی محکمیه برای اونی که فکر میکنه شهادت کتابش بسته شده.
رحمتی برای آبرومندی من و امثال من.
نشونه ای برای انسجام ودوستی که برای دنیا مقابل هم نباشیم. کنارهم باشیم.
برای بازگویی افتخارات و فتوحات غرور آفرین برای نسل های جدیده.
خلاصه اینجا ایرانه که اگر آتش پرست هم بودند، به انسانیت وانسان بودن احترام قائل بودن وحالا که خدا پرست شدند مانند یاران پیمبر هرجا نیاز باشه امامشون را تنها نمیذارند.
این عروج ها با همان صلابت غریو الله اکبر جبهه ها آنقدر رسا وگوش نوازه که به دوست ودشمن میگه هنوز این مملکت امیر داره، سرور داره، مولایی داره که اگرچه غایبه اما نظرش رو سر این ملت هست. هرکس همدستی کنه که بخواد آتش به خرمن ما بندازه، نه تنها دستش بلکه سرشم به باد میده.
درود بیکران بر روح شهدا برای شادی روحشان صلوات
الهم صل علی محمد وآل محمد