جانباز- به نظرم دانشجویان مرتبط با رشته تحصیلی دانشگاه پایان نامه و پروژه تحقیقاتی خود را غالبا"در موارد ایثارگران , ویژه جانبازان اعصاب وروان اختصاص دهند.دانشجویانی که فرزند جانباز می باشند در این مقوله ملموس وعینی تر مشکلات این قشر را مورد کنکاش علمی قرارمی دهند,چنانچه این موضوع بدرستی وبا دقت, با استفاده از روش های متداول در تهیه گزارش مورد تحقیق قرار گیرد , تا حدی در شناساندن ومعرفت افزایی افراد اجتماع با مشکلات این گروه از جانبازان موثر؛علاوه بر تسکین ,و تقویت روحیه, جانباز احساس درک وتفاهم در جامعه پیداکرده واحتمال برخورد مخاطره امیز تخفیف و کمتر می شود.
هر چند این گروه از جانبازان معمولا"گوشه گیر وتنهایی را انتخاب وحتی در مراسم عروسی وترحیم بستگان دیده نمی شوند و زندگی برای انان مانند زندان بوده وشیرینی فرزند وهمسر را نا خواسته تبدیل به تلخی وناملایمت می کنند. با تقبل این کار کم هزینه توسط جوانان متعهد دانشجو, منجر به دانش افزایی, درک متقابل جانباز وافراد اجتماع, کاهش خطر و اثبات این حقیقت و باور که جانباز قبل از قرار گرفتن در کارزار جهاد از جنبه شخصیتی یک انسان عادی وحتی با هوش بوده ؛ جنون یا دیوانه نیست ؛بلکه بیماری او ظاهرا"غیر قابل مشاهده ولی در اصل بسیار آسیب پذیر و درد مند و......که اگر یک روان پزشک هم در موقعیت اصابت انفجار قرار می گرفت همین آثار وعوارض در او نمایان بود. با این عمل وحمایت از رزمندگان دفاع مقدس که در حقیقت در سن پیری هستند؛ یادگار علمی ومعنوی و اوراق زرینی, به دایره المعارف ایثار وشهادت پیران دوران جنگ تحمیلی به جا خواهد ماند. با تشکر