از پدرانم آموخته ام قدردان زحمات دیگران بوده و اگر شخصی محبتی برای بنده ابراز داشت بدون لحاظ کردن پاچه خاوری صادقانه و بی ریا آن را ابراز بدارم. همیشه در خدمات دهی بنیاد به ایثارگران کوتاهی می شود و ما هم همیشه انتقاد کرده و رسانه ای کرده ایم، اما وقتی ارزش کار خوب بالا باشد که سلامتی فرزندم می باشد، چرا قدردان نباشم و با اینکار روحیه کار خوب و مثبت را در مسئولان افزایش دهم و نگویند جانبازان بلا نسبت فقط نق می زنند.

  پرسنل بیمارستان خاتم هیچ کدام نه پسر خاله و نه پسر عموی بنده بوده و فقط وظیفه ای که بابت آن حقوق می گیرند برای سلامتی فرزندم به نحو احسن انجام داده اند و بنده خاص نیستم و نسبت به بیمارستان های که 30 سال در آنها تردد داشتم، برخورد پرسنل این بیمارستان را خاص دیدم که چقدر احساس وظیفه می کنند و خدمات به همراه تجهیزات شایسته تقدیرهستند. آیا مسئولان این حوزه با خواندن مطلب بنده روحیه مظاعف نمی گیرند که انگیزه بنده همین بود که روحیه خدمات دهی را افزایش دهم و آنان را دلگرم به کارشان کنم . همین و بس