حسین افسری- سلام حضور محترم تمامی ایثارگران محترم وخانواده معظم شهدا.. خانواده محترم مفقودین.. و آزاده های گرامی .. در جمع همه آن برادرهایی که نسبت به جنگ احساس مسئولیت کردند و از کار.. درس و زندگی خود از خانواده و سرمایه دست کشیدند عازم جبهه جنگ شدند و آن دشمنان بی شرمی را که چشم به مال و ناموس و خاک ما داشتند دفع کردند که اگر این دلاور مردان نبودند الان معلوم نبود سر نوشت مملکت چه شده بود.

البته برای ما که آن زمان در جبهه بودیم مشخص شده بود آن از خدا بی خبران چه نیت شومی در سر دارند... یادم هست که روزی بچه های ما در آزادی شلمچه چه زحمت هایی کشیدند. شهید دادیم، مجروح دادیم،اسیر دادیم. در آزادی خرمشهر همچنین ..ایستگاه حسینیه..آبادان ...شوش ..چزابه ... سوسنگرد ...مهران...ایلام...اسلام آباد غرب...کردستان...و سرتاسر جبهه ها چه گل هایی پرپر شدند وخانواده های محترمشان رخت عزا برتن کردند وبا افتخار پیکر این عزیزان راتشیع کردند وبخاک سپردند بدون هیچ نگرانی ودلواپسی...

عده زیادی از برادران ما مفقود شدندکه هنوز پس از34 سال خانواده های عزیزشان چشم انتظارند و هرزگاهی با همت برادران تلاشگر گروه تفحص شاید تعدادی از پیکران این عزیزان کشف می شود و تحویل خانواده محترمشان می گردد ودیگر خانواده ها هنوز در چشم انتظاری بسر می برند .... اما شهیدان زنده این دلاور مردانی که نفس می کشند اما چه نفس کشیدنی، برادران شیمیایی که فقط با اسپری های تنفسی وداروهای خیلی قوی ادامه زندگی خود را سپری می کنند یا مجروحانی از قبیل موج انفجار که به مریضی اعصاب و روان گرفتار شده اند و با مصرف قرص های اعصاب بیشتر ایام زندگیشان را در خواب یا کسالت و دور از اجتماع ادامه می دهند یا در بیمارستان های روانی بستری هستند ....

سئوالی از مردم محترم مان دارم آیا این حالت های غیر عادی اگر در زندگی شما بزرگواران بود چگونه و چه انتظاری از مسئولین داشتید؟ آیا زندگی کردن با یک پدری با اخلاق غیر قابل تحمل چگونه بود؟ پدر که بخاطر یک مسئله جزیی شاید آشوبی بپا کند که خارج از تحمل است .... حالا شما مسئولین که در امور مملکت وظایف خطیری دارید آیا به یاد ندارید اگر این دلاور مردان عرصه پیکار 8سال جنگ نبودند و از کیان این مرز و بوم دفاع نمی کردند الان وضع چگونه بود وشما کجا وچکاره بودید؟
زمانی که این رزمندگان در حال نبرد با بعثیان از خدا بی خبر بودند دست از درس خواندن کشیدند و شما راحت و با آسودگی خاطر به درس خواندنتان ادامه دادید تا توانستید مدارک عالیه از دانشگاه هایی که حق تک تک ما بوده را بگیرید. شاید تعدادی از شماها وقتی که یک جانباز به شما مراجعه می کند بدون در نظر گرفتن حالات روحی و روانی آن عزیز یک جواب سر سرکی تحویلش می دهید و آن را دست به سر می کنید؟

چرا؟ چون آن عزیز زمان جنگ مشغول پیکار بوده واز ادامه تحصیل باز مانده است وسواد کافی ندارد از زیر وبم کارهای اداری سر در نمی آورد وحرف شما کارمند محترم را قبول می کند وبا حالی که دارد وبرای شما کارمند محترم اصلا قابل درک نیست به منزل برمی گردد.. آیا شما کارمندی که اگر پشت آن میز نشستی بدانی اگر این دلاور مرد نبود شاید الان باید در کاری مشغول بودی که حتی احترامی برای خانواده ات نداشت. از شما برادران مسئول تقاضا دارم کمی بیشتر اندیشه کنید وبه جایگاه ایثارگران احترامی بگذارید که در شان این عزیزان باشد ..
 

 مسئولین یادتان باشد این دلاوران در جبهه ها چه افتخاری آفریدند. این ایثارگران از جان .مال .درس .کار و خانواده دست کشیدند تا اینکه مردم عزیز کشور مان ایران با سر بلندی و آرامش و امنیت به زندگیشان با سربلندی ادامه دهند .....اما نمی دانم شما با چه درایتی و با چه حقی یا جسورتر عرض کنم با چه اجازه ای یارانه این ایثارگرانی که در خانه های اجاره ای زندگی می کنند قطع می کنید ایثارگری با70درصد جانبازی!

مگر تو مسئول در این مملکت زنگی نمیکنی؟ مگر از اوضاع و زندگی این برادران خبر نداری؟ البته مقصر تو نیستی بلکه ایثارگران خیلی مظلوم واقع شده اند اگر جانبازان همه یکدست و یکصدا دست در دست همدیگر دهند هر نا لایقی به خود چنین اجازه ای نمی دهد که این ظلم ها به برادر70درصدیمان تحمیل شود یا اینکه برادر دلاور ارتشی با سابقه80ماه خدمت در جنگ وبا افتخار جانبازی هنوز مستاجر باشد ودر این کهولت سن باید گل های خانه مستاجریش را آبیاری کند.

 آن دسته از مسئولینی که وظیفه دارند به این امر رسیدگی کنند و توجه ندارند شرمتان باد! باید خجالت بکشید از این همه ظلمی که بحق این عزیزان می شود همه شما درقبال مسئولیتی که دارید به تک تک این بزرگواران مدیون هستید. از کارمند جزء هر اداره ای گرفته تا ریاست ادارات حتی نمایندگان مجلس یا ریاست محترم جمهوری و وزیران محترمشان همه وهمه مسئول رسیدگی به وضع ایثارگران هستند که امیدوارم هییت محترم دولت تدبیر وامید به این موضوع رسیدگی کند.
شاید این چند روز باقی از عمرمان لبخند شادی برلبان ما نقش ببندد و ما ایثارگران هم برای چند صباح باقیمانده زندگیمان خوشحالی را در چهره خانواده هایمان ببینیم .. ودر پایان از فاش نیوز کمال تشکر خودمان را اعلام می کنیم که با اطلاع رسانی خود مشکلات ما ایثار گران را به سمع مقامات عالیمقام کشور عزیزمان ایران همیشه جاویدان میرساند... فاش نیوز متشکریم