قنبر- ای شهیدان ..
ای شاهدان بارگاه الهی که به سعادت ابدی نائل شدید ... شما که بهای جانفشانی و  انفاق و بذل جانتان یعنی همان چیزی که بیشتر دوست داشتید احیاءعند ربهم یرزقون شد .
این منم که با شما سخن می گویم ... بشنو از نی چون حکایت می کند ؛ وز جدایی ها شکایت می کند!
شهدا بعد شما طولی نکشید که ما در بین مردم و حتی کسانی که فکر می کردیم خودی هستند غریب  و تنها شدیم . برای تحقیر ما حرفهایی به ما نسبت دادند که واقعیت نداشت
در مقابل اعتراض های ما  به خطاهای فاحش که به  اسم دین  انجام می دادند بداخلاقی ها و کم لطفی ها دیدیم که  از همه بدترش برچسب  سخت گیر  و غیر قابل انعطاف بود .. !
چه بگویم از روزهایی که فقط به اعتبار عشق به شما تحمل کردیم و ثابت قدم ماندیم . درد ها را تو دلمان ریختیم ..
  روز به روز سختی های ما بیشتر می شود .. تنهایی های ما بیشتر می شود اما باز هم به عشق شما  خم نمی شویم و از پا نمی افتیم ..
و البته بسیار سپاسگزارم از شما که هر وقت  دست کمک خواستن  به سوی شما دراز کردیم به اعتبار شان و مقامتان خدا واسطه گری شما را رد نکرد و من می دانم  شما هم نگران حال ما هستید ..!
شهدا ... روزگار سخت ما را هم خود شاهدید که آگاهید به حال ما و هم  جانبازان شهیدمان می توانند باز گو کنند که یکی یکی به سوی شما پر می کشند ...حال آنها در هنگام عروج ملکوتیشان نشان از خیلی کم لطفی ها و بی توجهی به حال آنان دارد .. شهید محسن صابر و شهید علی نصرالهی گواهان ما هستند نزد شما از آن  جهت که نام آنها تا آخرین لحظه ای که بر روی زمین بودند در جمع ما بر سر زبانها بود . پس روحشان امروز در جمع ما نیز هست و شاهد به حال ماست .
شهدا ... ما با وجود همه رنج ها قول می دهیم مسیر زندگی ما همچنان بر پایه آرمان های شما استوا باشد حتی اگر تا ابد نصیب ما از این دنیا رنج باشد و رنج .. ما با شما عهد می بندیم تا آخرین  نفس در راه احیای فرهنگ ایثار و شهادت حرکت کنیم و ناملایمات ما را نترساند  و سست نکند . اما در عوض از شما یک تقاضا داریم .!
ما از شما می خواهیم به واسطه مقام  عالی رتبه تان در جوار حق که به هیچیک از  بندگان مومن خدا داده نشده از خدا بخواهید حتی اگر لازم است از عمر  ناقابل ما بر دارد  ولی  به  کلیه جانبازان عزیز این شهدای زنده روزگار ما  سلامتی و طول عمر و به زندگی خانوادگی آنان  آرامش و آسایش کلیه عطا کند  که وجودشان  مایه برکات و مبرات  زندگی ماست و شما خوب می دانید اگر ما دیده  های خود را تعریف کنیم از این شان و مقام معنوی کسی باور نمی کند . ما را نیز نیازی به بیان نیست و این معامله ای  باشد بین ما .  و من نمی دانم به خاطر عهد و پیمانی که با شما بستیم  چه تضمینی از ما می خواهید که شما خوب می دانید :
سراپا اگر زرد و پژمرده ایم
ولی دل به پاییز نسپرده ایم
چو گلدان خالی لب پنجره
پر از خاطرات ترک خورده ایم
اگر دل دلیل است آورده ایم
اگر داغ شرط است آورده ایم
اگر دشنه دشمنان ؛ گردنیم
اگر خنجر دوستان ؛ گرده ایم
گواهی بخواهید اینک گواه
همین زخم هایی که نشمرده ایم ...