قرار بود بهش درجه سرلشکرى بدهند.
گفتیم: « به سلامتى مبارکه بابا.»
خندید.
تند و سریع گفت:
«خوش بحالم. امّا درجه گرفتن، فقط ارتقاى سازمانى نیست. وقتى آقا درجه رو بذارن رو دوشم، حس مى کنم ازم راضیَن. وقتى ایشون راضى باشن، امام عصر هم راضین. همین برام بسه.»

هدیه به روح بلند شهید صیاد شیرازی