رییس جمهور محترم حاج آقا روحانی ما را دریابید. آقای شهیدی! آقایان نماینده مجلس! اجحاف در حق جانبازان بس است. ما روزهای سختی را از سر دولت شما می گذرانیم. آخر شما را چه شده که فراموشمان کرده اید؟! از درد مشکل درصدهای پایین بگوییم و یا از درد بی درمان و بدون متولی درمان جانبازان؟! هر سال با بخشنامه ای تازه دربه درمان می کنند. دیگر سنی از ما گذشته. به خاطر دارو ودرمان ما را پاس کاری نکنید.

 ما 16 سالمان بود در خط مقدم بودیم. با عشق واز خاک وناموس وطن ونظام اسلامی دفاع کردیم. حالا از فرط بیماری حتی ما از خانه نمیتوانیم بیرون بیاییم. ضایعه نخاعی داریم. شیمی درمانی می شویم. مشکل ریوی داریم. کلیه ها ناز می کنند. خوب کار نمی کنند! آیا برای درمان ودارو هم باید التماس کنیم؟!

 از برخوردهای تحقیرآمیز کارکنان بنیاد با ما بگوییم و یا از درد خجالت و سرشکستگی پیش زن و فرزند از زور نداری؟! از درد طعنه های مردم که ما همه حق آنها را خورده ایم و یا از طعنه فامیل و آشنا که خوب دستمزد این همه رشادت هایتان را گرفتید!!

 ریاست محترم جمهور! برای مشکلات عدیده رزمندگان و ایثارگرانی که مدرک همزمان جمع نکرده اند!! و درصد ندارند و یا درصدشان پایین است هم تدبیر کنید. باور کنید توقع زیادی نیست. یک بار هم شده با ما مذاکره کنید. نه در وین در یکی از خانه های استیجاری ما. توافق با ما راحت حاصل می شود. تیم مذاکره کننده شما بسیار قوی است و پرزور. البته همیشه موفق وما هم خوشحال می شویم اقتدار ملی ما حفظ شود ولی جماعت ایثارگر و رزمنده را هم دریابید تا دیر نشده وتا نفسی بر میاید. ما حاضریم در مذاکره با تیم شما 6تایی شویم ولی حداقل حقوق قانونی ما که یک رفاه نسبی است را بدست آوریم البته اگر عمری باقیمانده باشد.