تاریخ : 1394,یکشنبه 08 شهريور12:46
کد خبر : 37096 - سرویس خبری : زنگ خاطره

فرهنگ اصطلاحات جبهه ها


فرهنگ اصطلاحات جبهه ها

ترکش پلو=عدس پلو
برادر عبدا…= برای صدا زدن رزمنده ای که اسمش را نمیدانستند.
تجدیدی= مجروح شدن و به شهادت نرسیدن
ایستگاه بدنسازی=ایستگاه صلواتی
اوشین پلو= برنج سفید بدون مخلفات
ایران تایر=پوتینهای بسیجی
ایران گونی=شلوار و اورکت بسیجی ساخت وطن
حلوا خور=کسیکه هرگز شهید نمیشود و از همه عملیاتها سالم باز میگردد
پا لگدکن=نماز شب خوان
بی ترمز= بسیجی،عاشق خاکریز اول(حکایت از شجاعت و به کام خطر رفتن)
برادران مزدور=نیروهای عراقی و دشمن
آدمکش گردان=امدادگر! کنایه از ناشی بودن نیروهای امدادرسان خصوصا در شرایط عملیاتی
بوی چلو کباب=بوی شب عملیات
ترکش اواخواهری= ترکش فوق العاده ریز و ناچیز که بدن را گویی ناز میداد و اصابت آن اسباب خجالت بود!
ترکش حسین جانی= ترکش بزرگ که کمتر از توپ مستقیم نبود و به هرجای شخص که میخورد تیکه بزرگه گوشش بود!و شهادت بر اثر اصابت آن چون و چرا نداشت و چون شهادت در اذهان عامه بیش از همه در امام حسین ظهور دارد و ترکشی را که منجر به شهادت میشد از آن تلقی حسین جانی میشد؛
خلاصه یعنی ترکش شهید کن.
ترکش با معرفت= ترکشی که زوزه کشان می آمد و از بالای سر رد میشد و راه خودش را ادامه میداد و به کسی آسیب نمیرساند.
الاغ هوایی= کنایه از c_ 130 که معمولا برای حمل بار از آنها استفاده میشد.
پل صراط= پلهای چوبی،فلزی،و سیمانی در مناطق عملیاتی
اسلحه بی فشنگ= آفتابه دستشویی! اسلحه ای که گفته میشد رزمندگان در تاریکی شب بارها با آن از دشمن اسیر گرفتند.
آهنگران گردان= نیروی خوش صدا
آجر= پنیر مونده و خشک شده
آچار همه کاره= چفیه(پارچه ای که ازآن به جای باند زخم،سفره،حوله و… استفاده میشد)
دکمه تقوا=دکمه بالایی پیراهن
اهل دل= طعنه به فرد شکمو شادی های حلالتون روز افزون…



شما هم اگر چیزی از لغات مصطلح جبهه ها به یاد دارید برایمان بنویسید