صادق رزمی -  سلام. مخلص حسین آقا؛ اینکه نوشتی گوش شنوایی نیست ، یک حقیقت تلخه تلخه،...سال 60داشتیم اعزام می شدیم. حاج مسلم خدا بیامرزدش، حدود90سال داشت، همسایه مان بود، درمسجد کنار ستون بودم که کنارم اومد وپیشانی ام را بوسید وگفت: صادق حاج رحیم...رحیم اسم پدر مرحومم است..بله گفت: این مردانگی و جبهه رفتن لیاقت میخواد که خدا به همه نمیده، راست می گفت. اما وقتی یکی مثل من ، یکی مثل شما ، همه رزمندگان یکی هستند. بله یکی عین خودمان از فرط درماندگی واستیصال چنان افسرده میشه که خود را بی لیاقت خطاب میکنه ، جگرم آتیش میگیره وخیلی زجر می کشم که کاری از دستم بر نمیاد برای این عزیز رزمنده جانباز بکنم...

واقعا مسئولین باید خجالت بکشند...خجالت...البته اگر حیایی داشته باشند..جلال جان! خدابزرگ است..میبوسمت..