عبد الله نظری - در هفته جاری آقای دکتر " ف " مشاور ریاست عالی بنیاد شهید کشور جهت پرنمودن پرسشنامه طرح مطالعاتی خود پیرامون میزان رضایت مندی کارمندان، در معیت یک نفر به استان یزد سفر نموده و اقدام به تشکیل جلسه و توجیه کارمندان و پر نمودن پرسشنامه مورد نظر نموده اند. در این راستا چند نکته قابل توجه است:

1ـ اگر جناب دکتر برای انجام طرح مطالعاتیشان با بنیاد قرارداد دارند پس چه دلیلی دارد که بنیاد هزینه های اقامت، پذیرایی، ماموریت و سایر را پرداخت نماید. آیا این رویه برای دیگران نیز اجرا می شود؟

2ـ اگر آقای دکتر قرارداد دارند چرا باید بنیاد هزینه نهار و اضافه کار بیش از صد کارمند را پرداخت کند که ایشان در جهت منافعشان موفق باشند؟

3ـ کارت های هدیه ی تشویقی کارمندانی که در تکمیل پرسشنامه دقت نظر داشته اند و به سفارش جناب دکتر و دستور مدیرکل استان تهیه شده است کجا رفته و چه کسانی تشویق شده اند؟

4ـ اگر جناب دکتر قرارداد داشته اند آیا بنیاد باید کارمندانی را که بهترین پرسشنامه را پر کرده اند تشویق کند؟

5ـ آیا امکان آن نبود که بنیاد استان پرسشنامه ها را پرکند و برای مجریان طرف قرارداد بنیاد کشور بفرستد؟ بنا به گفته جناب دکتر قرار است این طرح در دیگر استان ها نیز پیگیری شود. حال در نظر بیاورید:

1ـ اضافه شدن هزینه های آقای دکتر و همراهشان به استانها به مبلغ قرارداد.

2ـ اضافه شدن هزینه نهار و اضافه کار کارمندان بابت طرح آقای دکتر به قرارداد.

3ـ اضافه شدن هزینه پنج میلیون ریال کارتهای هدیه (به کارمندانی که به آنها داده نشده است و البته مفقود می باشد) در هر استان به مبلغ کل قرارداد اساسا" چقدر این طرح مثمر ثمر می باشد؟

تجربه نشان داده طرحهای مطالعاتی تنها و تنها برای کسانی که - به هر دلیل غیر قابل ذکر - فرصت قرارداد را بدست می آورند مفید بوده و هیچ منافعی برای سازمانها ندارد. چرا که سازمانها و ادارات در کشور ما برنامه محور نبوده و شخص محور هستند. به قول معروف این طرح ها اگر برای بنیاد " آب " ندارد برای حضرات " نان " دارد!