شهید مهران کابلی، سال 1340 در روستای قره‏‌ تپه استان مازندران به دنیا آمد. مهران از دوران نوجوانی و جوانی، شور و شوق خدمت به اسلام و انقلاب اسلامی را بیش از پرداختن به سایر امور در سر داشت.

توصیف احوالات شهید کابلی از زبان یکی از هم‏رزمانش، شنیدنی است: «در سال 1360 یک‌‏بار به‏ همراه 9 نفر دیگر از هم‌‏محلی‌هایش جهت سپری کردن دوره آموزشی و اعزام به جبهه به رامسر رفته بود ولی - به‏ دلایلی که هنوز هم نمی‌دانیم - آموزش را تمام نکرده، برگشته بود.

در آن جمع از همه ما بزرگ‌تر بود، دیگر نه حرفی از اعزام زد و نه به سوی جبهه حرکت کرد. از لحاظ مالی اصلاً مشکلی نداشت. بسیار شیک‌‏پوش و اهل مسافرت بود.

ارتش را که محل خدمت سربازی‌اش بود، به پایان رساند. بعد از خدمت، ازدواج کرد که ثمره ازدواجش، تولد فرزند پسرش حمیدرضا بود. حمیدرضا هنوز دو سالش نشده بود که خبر رسید شهید کابلی به جبهه آمده است.

کسی باورش نمی‌شد، تا این‏که در منطقه کردستان او را دیدیم. دیگر آن مهرانی که می‌شناختیمش نبود. روحیه‌اش خیلی تغییر کرده بود. نماز‌هایش، دعا‌هایش، صحبت و رفتار و کردارش همه فرق کرده بود. نماز‌هایش خیلی بامعرفت بود؛ کم‏تر حرف می‌زد.

ادامه عملیات کربلای 10 در تاریخ 14 اردیبهشت 1366 در منطقه ماووت عراق بود که بر اثر ترکش خمپاره ۶۰ به‏ شدت زخمی شد. او را در آمبولانس گذاشتند، هر زمانی که درد زخم‌ها، او را اذیت می‌کرد فقط ذکر مقدس یا حسین(ع)، یا مهدی(عج) و یا زهرا(س) بود که به او آرامش می‌بخشید. به اورژانس نرسیده، به شهادت رسید و روح از کالبد جسمش جدا شده و او نهمین لاله پرپر روستای قره‏ تپه شد.

پیکر مطهرش بعد از تشییع جنازه بر دوش مردم در مزار و جوار شهیدان تاجبخش، رحمت و سیروس به خاک سپرده شد.

دومین فرزند شهید - با نام مبارک ابوالفضل - حدوداً چهار ماه بعد از به شهادت رسیدن سردار بزرگوار، مهران کابلی متولد شد.

آری! مهران هم به شهادت رسید تا مصداق بارز بیانات مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای (مدظله‌العالی) شود که فرموده‌اند: امروز، به فضل همین شهادت‌ها و به برکت خون شهدا، ملت ما، ملت سربلند و آبرومندی است و ملت‌ها آبرو و عزت را این‌گونه باید پیدا کنند...

چهارمین نفر نشسته از سمت

راست: شهید مهران کابلی