بسم ربّ الزینب

سلام من یک رزمنده فاطمیونم

خیلی وقت است که دارم برای دفاع از حرم حضرت زینب به سوریه می‌روم اما در این ۴ ماه گذشته که فرمانده های لشگر فاطمیون را عوض کردند؛ هیچ فتحی نداشتیم و همه دفاعی بودیم اما قبلا که فرمانده های از خودمان بودند یعنی فرمانده ها افغانستانی بودند ما همیشه هجوم داشتیم.

به دشمن وقت نمیدادیم نفس بکشد مهمات به اندازه کافی داشتیم.

شبی که فردایش به خان طومان حمله کردن بچه های اطلاعات شناسایی فاطمیون با بیسیم گفتند: ۱۵تا تانک آمده دارند نیرو خالی میکنند…

اما کسی گوش نکرد چرا باید انقدر دست دست کنیم که دشمن بتواند تجدید قوا کند. ما ۱۳تا شهید از برادرای عزیز و غیور ایرانی دادیم همه گفتند، اما از بچه های عزیز و غیور افغانستانی یک عالمه پیکر مانده چرا کسی حتی یک بارم نگفت یا درد دل نکرد.

درد دل تمام بچه های فاطمیون هست، بخدا ما برای تشکر یا منت نمیریم اما انهاییکه بر میگردند احتیاج به تجدید روحیه و قوا دارند

ما هم برای ایران و حرم حضرت زینب میریم
مگر ما همه شیعه نیستم برادر نیستیم

ما همه برادریم و فرق نداریم
هدف نابودی دشمن ها اعم از آمریکا و اسرائیل و عربستان می باشد