سید مرتضی جانباز و فرزند شهید- سلام به خانواده های شهدا و جانبازان و فاش نیوزی های گرامی
تاریخ می گذرد درون انسان ها به برون ریخته می شود. دیدگاه هر شخصی با گردونه روزگار مشخص می شود. عده ای یک روز خاطره می گویند، یک روز آقازاده پرورش می دهند تا ملت مظلوم را به تاراج ببرند. باد به هر طرف ورزید، دینش و ایمانش به آن سو حرکت می کند. ملت را طلب خود می دانند، غافل از آنکه نمی توانند به فرزندانشان مسلمان واقعی بودن را یاد بدهند.
سفارش امام خمینی را درباره بهائیت همه می دانیم ولی دختر آقای هاشمی به خانه سرکرده بهائیت می رود و افتخار هم می کند که دوستانی چون بهائی و منافقین دارد. دردمان را به چه کسی بگوییم؟ در این زمانه که جوانان وطنم مدافع حرم می شوند و شهید جانباز می شوند ولی دختر آقای خاطره در موقع انتخابات به امریکای شیطان بزرگ سفر می کند تا از آنها دستور بگیرد و بهائیت پشتیبانی کند. این خانم که فتنه 88 را با آقازاده ها رهبری می کرد، آزاد در همه جا می گردد ولی خانواده شهدا و جانبازان نمی توانند از حقوق قانونی خود دفاع کنند.
عزیزانم شما را به سخنان امام خمینی درباره فرقه ذاله بهائیت دعوت می کنم تا دوست و دشمن را بهتر بشناسیم. دیگر به خاطره دروغی آقای هاشمی دل نسپارید، چون ایشان هر جا پول و پله باشد در آنجا می باشد و حاضر است دین و ایمانش را به خاطر فرزندان و مقام ریاست بدهد.
دیدگاه امام خمینی پیرامون بهائیت
خروش بر توطئه‌ها!
مبارزات حضرت امام خمینی (رحمت الله علیه) علیه سیاست های ضد دینی و ضد فرهنگی رژیم پهلوی در ۱۳۴۱ش در جریان انجمن های ولایتی و ایالتی به صورت علنی آغاز شد.
پس از رحلت آیت‌الله بروجردی در ۱۳۴۰، دستگاه دولت پنداشت فرصتی برای خارج کردن کامل مذهب از امور اجتماعی به دست آمده، لذا حرکت ضد دینی‌اش را شدت بخشید.
شاه و دیگر ایادی استعمار (نظیر اسدالله علم) زمزمه الغای بعضی از قوانین اسلام را هر روز به اسم و تحت عنوانی ساز کردند.
«لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی»، «کنفرانس آزاد زنان و آزاد مردان» ، «انقلاب سفید شاه و ملت»، «لوایح شش گانه» و در نهایت «قانون حمایت خانواده» از برنامه‌هایی بود که توسط دول امپریالیستی (بویژه امریکا) برای ریشه‌کن ساختن اساس اسلام و استقلال ایران مطرح و توسط شاه به اجرا گذشته شد.
۱ یکی از این برنامه‌ها، تصویب لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی بود که با حذف قید مسلمان بودن و سوگند به قرآن از این قانون، غیرمسلمانان و در راس ایشان بهائیان بدون هیچ‌گونه منع قانونی می‌توانستند به مناصب و پست های مهم دست یابند.
امام با هشیاری تمام، متوجه خطر شد و به صورت فعال وارد صحنه سیاست کشور گردید.
۲ ایشان، که هدف این لایحه را حاکمیت بهائیان بر سرنوشت ایران ارزیابی می‌کرد، علیه لایحه مذکور و به صورت یک مخالف مقتدر، در مقابل رژیم پهلوی قد برافراشت و در مناسبت های مختلف با سخنرانیهای روشنگر خویش، علما و مردم را از توطئه‌های شوم استعمار مطلع و خطر بهائیان و اسرائیل را برای اسلام و کشور گوشزد کرد
3
«… این‌جانب حسب وظیفه شرعیه به ملت ایران و مسلمین جهان اعلام خطر می‌کنم، قرآن کریم و اسلام در معرض خطر است.
استقلال مملکت و اقتصاد آن در قبضه صهیونیستها است که در ایران به [صورت] حزب بهائی ظاهر شدند…» ۴
امام دست استعمار را در ایجاد این فرقه و رابطه عمیق آنها با اسرائیل و دشمنی دیرین و مشترکشان با اسلام را می‌دید و بر لزوم مبارزه با آنها تاکید کرد.
ایشان در سال ۴۲ طی پیامی خطاب به علمای یزد، صریحا از تسهیلاتی که دولت علم برای انجام کنفرانس ضد اسلامی بهائیان در لندن منظور کرده بود انتقاد و افزود: «بسیاری از پست های حساس به دست این فرقه (بهائیت) است که حقیقتا" عمال اسرائیل هستند» .
۵ در سخنرانیهای همان سال نیز، ضمن هشدارهای متعدد به مردم و روحانیت، فرمود:
«… این سکوت مرگبار اسباب این می شود که زیر چکمه اسرائیل به دست همین بهائی‌ها، این مملکت ما، نوامیس ما پایمال شود