تاریخ : 1395,چهارشنبه 05 خرداد17:18
کد خبر : 45828 - سرویس خبری : بدون ویرایش از شما

نزاع داخلی ممنوع



مرتضایی- فراموش نمودن مردان الهی آنانی که ریشه‌ای در دنیا نداشتند و پنهان نمودن بزرگ فرهنگ جهاد و شهادت که در عمل و شکل چون آبی پاک از سرچشمه آن نشئت می‌گرفت (به کلمه پنهان نمودن بیشتر دقت شود(

بزرگ کارکرد هر انقلاب خصوصاً انقلاب ما در قبال دولت اسلامی به محاق می‌رود (تبدیل انقلاب به‌نظام اجتماعی با قوانین مختص به خود) این بار کسانی بقول خودشان در برابر خصم صف‌آرایی نمودند که همه‌چیز را نگاه سیاست و اقتصاد می‌دیدند امری نه زیبا اما گریز ناپذیر .

اما این گذار برای کسانی که بافرهنگ جبهه و عشق و ایثار نه قال بلکه در حال خو گرفته بودند، بر سر دوراهی سختی قرار گرفتند. یا باید سیر تکامل انقلاب از دیدگاه  تئوریسین‌ها ( تبدیل انقلاب به‌نظام )را قبول می‌نمودند یا باید خار در چشم و استخوان در گلو به گنج عزلت خود پناه می‌بردند. البته تئوریسین‌های تبدیل انقلاب به‌نظام برای ما نیز برنامه داشتند. ما یا خواسته یا ناخواسته جذب شعارهای زیبایشان شویم و آنها پس از امتحانات و آزمایشات خاص خود در صورت قبولی‌مان به‌عنوان برگی برای آنان بازی کنیم و یا بر بقا بر آرمان‌هایمان ثابت‌قدم بمانیم... شما چرا از آنانی که رنگ جبهه را ندیدند و امروز عیار شجاعتمان را تعیین می‌کنند ناراحتید؟ کم هستند کسانی که روزی هم‌سنگر و هم‌رزمانمان بودند و امروز بیش از دیگران آزارمان می‌دهند.

  فقط آهن قابلیت بریدن آهن را دارد. آنانی که پس از دفاع مقدس و در بهترین حالت رزمنده‌ای مؤمن بودند. هنگامی‌که بوی پول و فضای اقتصاد. زندگی مرفه. دنیا و سفرهای شاد  به دنیا به دماغشان خورد و دنیا را با تمام زخارفش و با تمام بدی‌هایش به هر قیمت خواستند و با عناوین مقدس ایثارگر برای حفظ داشته‌هایشان یا چشم بر ظلم و چه خود بزرگ ظالم شدند عصبانی نیستید؟ آن‌ها با اطمینان ما به هم‌رزمانمان حتی پاکان و  استواران ما را با نیت سیاسی اما کلام اسلامی عمله وعامل خود نمودند و بسیار پرشورتر از من و شما از درخطر قرار گرفتن اسلام انقلاب گفتند و پس از رسیدن به مقصدشان همان راه دنیوی خود را پیمودند و هنگامی که به آنان معترض شدی پس کجاست عدالت علوی و احیای فرهنگ جهاد و شهادت، به ریش ما خندیدند. هم من هم شما و هم دیگر عزیزان چندین بار با این گندم نمایان جو فروش روبرو شدیم؟

اگر نبود این فضای مجازی که حاصل خون دل خوردن همرزمان است، آیا فضایی پیدا می کردیم تا حرف خود را بزنیم؟ فرهنگ ناب دفاع و جهاد و شهادت که مستقیما" از سر منشا آن به صورت ناب و خالص بوجود آمد یقینا هیچگاه از بین رفتنی نیست. همانگونه که خون سید الشهدا حسین علی (ع) و فرزنداو یاران پاکش هیچگاه فراموش نمی شود چون ریشه در فطرت انسان دارد .

در حال حاضر فعال من یشا کشور و آئینه جهانی انقلاب اسلامی همین سیاسیون هستند. همین جناحین غالبی که یا به جان هم افتادند و با نزاعشان ریشه نظام را در حال خشکاندن هستند. نصیحت حقیر بان این بود که از نزاع با هم دست بردارید که دشمن سخت در کمین است. ما نیز جز صبر فعال. ( آگاهی گرفتن و انتشار آن در بین خودمان که البته زیاد هم نمیباشیم ) است استفاده بهینه از این فضای بزرگ لطف خدا به ما در قالب  تخلیه دل های پر دردمان است.

اگر من و تو اینچنین بیقراریم که کوچکترین نوشته مان چند صفحه میباشد، رهبری که بر تک تک ارگان ها و سازمان ها احاطه دارند و بیش از همه مسئولیت حفظ اسلام رسول الله را عهده دار است، با فرزندان ناخلقی چون من چه کند؟

دل دریایی بزرگی دارند ایشان و صبر ایشان امیدوارم که باعث فهم این جریانات شود چه در غیر این صورت. می ترسم با نهیب آن صابر فرزانه نه نشانی از تاک بماند و نه تاکستان


کد خبرنگار : 20