محمدرضا سابقی - اجتماع زنده در سایه ی همفکری و هماهنگی و صمیمیت به وجود می آید، و در همین اجتماع است که همه می توانند سعادت و پیشرفت خود را دریابند و باهم صمیمی و یکدل باشند.. .اسلام برای به وجود آمدن چنین اجتماعی کمترین توجهی به نژادزبان ، رنگ پوست ، طایفه و منطقه ی جغرافیایی نکرده است، بلکه همه را مسلمان و هماهنگ و همبسته میداند و تنها نظرش به ایمان و عمل صالح می باشد که ریشه ی همه ی همبستگی ها و هماهنگی هاست.

((اخوت اسلامی )) بهترین جمله ای است که این وحدت و هماهنگی همه جانبه را نشان می دهد ، قران با بیانی جالب و رسا می گوید: انما المومنون اخوه : همانا مومنین برادر یکدیگرند.
دوستان عزیزم اخوت اسلامی یک مطلب تشریفاتی نیست بلکه حقیقتی است که ممزوج با روح ایمان است و آثار آن یکی پس از دیگری با شکوه خاص و زیبایی ظاهر می شود.
پیشوای معصوم ما امام صادق ع گوشه ای از این آثار را توضیح می دهند: مومن ، برادر و راهنمای مومن دیگر است و به او ظلم و خیانت نمیکند و او را فریب نمی دهد و هیچگاه خلف وعده نمیکند.
از دیگر آثار اخوت اسلامی که بسیار هم مهم است و به آن تاکید شده است: این است که ، آنچه مسلمان برای خود می خواهد باید برای برادر خود نیز بخواهد و او را با مال ، دست و زبان کمک کند، از برادری و اخوت اسلامی به دور است که تو سیر و سیراب و پوشیده باشی ولی مسلمانی چون تو، گرسنه و تشنه و برهنه باشد .
برادری در اسلام حتی نسبت خویشاوندی را تحت الشعاع قرار داده است . قران کریم با صراحت می فرماید: ((نمی یابی گروهی را که ایمان آورده اند به خدا و روز جزا، و با دشمنان خدا و رسول او دوستی کنند هر چند آنان پدرانشان یا فرزندانشان یا برادرانشان یا خویشاوندانشان باشند.))
اخوت اسلامی ، سلمان فارسی و بلال حبشی را برادر و در ردیف نزدیکترین یاران پیامبر ص قرار داد.
در پرتو مساوات و برادری چه دشمنی های ریشه داری که اصلاح شد و جمعیت های متفرقی که با یکدیگر دوست شدند .
این اتحاد و همبستگی مردم در زمان حکومت رسول خدا و امیرالمومنین به ما فهمانده است که همه ی مسلمانان همچون یک خانواده ی بزرگ در رنج ها ، مصیبت ها و شادمانی های یکدیگر باید شریک همدیگر باشند..
همه برای ایجاد اخوت اسلامی تلاش کنیم...