(رزمنده) سیدحسین محمدی - بسم الله الرحمن الرحیم

خدمت برادر بزرگوار و بسیجی جناب آقای سردارنقدی، ریاست محترم و عالیقدرسازمان بسیج مستضعفین.

با سلام، عرض ادب، احترام وارادت وقبولی طاعات وعبادات، باگذشت نزدیک به بیست‌ و هفت سال از پایان جنگ تحمیلی عراق، بخش بزرگی از جامعه رزمندگان هنوز به جایگاه و حق‌ وحقوق حداقلی خود دست نیافته‌اند؛ در حالی‌ که بیشتر آن‌ها از دوران میان‌سالی عبور کرده و فرصت چندانی برای دستیابی آنان به جایگاه شایسته مجاهدان و تحقق حقوق شرعی، ملی و انسانی ایشان باقی نمانده و هیچ قانونی نیز تاکنون حداقل حقوق رزمندگان را تأمین یا حتی تأیید نکرده است! با آن‌که در شرع ما بر احقاق حقوق رزمندگان تأکید شده و در صدر اسلام نیزعینیت یافته ولی متاسفانه امروزه در همه کشورهای توسعه‌ یافته نهادینه‌ شده است.

این ظلم، ازآن‌ رو مضاعف است که این قشر مظلوم و محروم، حتی توان مالی و پشتیبانی برای ایجاد یک تشکل پیگیر، برای احقاق حقوق خود یا حتی تأمین هزینه‌های این پیگیری را ندارد و رزمندگانی هم که شاغل هستند بار مالیات کمر این عزیزان را شکسته است! درصورتی‌که اگر عدالتی در قوانین و مقررات ایثارگران بود در مرحله اول باید مثل بقیه ایثارگران معافیت مالیاتی و یک مقطع تحصیلی بالاتر و سایر امتیازات و مزایا، شامل این عزیزان می‌شد. درصورتی‌ که این عزیزان ازلحاظ قوانین و مقررات موجود هیچ‌گونه جایگاهی نداشته، هیچ‌گونه ارتقاء شغلی ندارند؛ و چه اهانت‌ها، توهین‌ها وبی احترامی ها که به این عزیزان نشده است! 

درعمل هیچ کاری برای رزمندگان نشده است و همه چیز درحدحرف و شعار است. سند راهبردی یاهمان قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران باوجود داشتن نقطه‌ ضعف‌های زیاد و گذشت بیش ازیک سال از تصویب وابلاغ نهایی این سند، هنوز ازلحاظ قانونی هیچ‌گونه جایگاهی تعریف نشده است و می توان گفت که این قانون بزک شده، زمانبر است. و مواردکاربردی مثل معافیت مالیاتی، افزایش مقطع تحصیلی، ارتقاء شغلی که جزء مشکلات اصلی این عزیزان است، در مورد این عزیزان اجرایی نشده است. درصورتی‌که هدف از نگارش این سند برقراری عدالت و یکسان‌سازی قوانین و مقررات ایثارگران است.

برقراری عدالت و یکسان‌سازی قوانین و مقررات ایجاب می‌کند که به رزمندگان نیز مثل آزادگان عزیز به ازای مدت حضور داوطلبانه در جبهه‌ها درصدی جانبازی تعلق گیرد.

چه بیماری‌هایی که رزمندگان مستاصل ما دچار آن شدند؛ و بعضی از این عزیزان به‌واسطه این بیماری‌ها از دنیا رفتند و آنانی که زنده هستند با این بیماری‌ها درگیرند! گویا در عمل هیچ کس به فکر این عزیزان نیست.

نخستین مقصر در این معضل ملی، خود رزمندگان هستند که بلافاصله پس از پایان جنگ، به‌طورجدی و اساسی کمر همت به مطالبه جایگاه و حق‌وحقوق خویش نبستند و از این حق‌خواهی که ادامه و مکمل جهاد است غفلت کردند.

مقصر دوم، رسانه‌هایی هستند که عامدانه از توجه به نیازها و حقوق رزمندگان در ایام پس از جنگ طفره رفتند و تنها به خدمات و خطرات و خاطرات آنان در دوران جنگ پرداختند و این قشر را «متعلق به گذشته» و «به پایان رسیده» جلوه دادند!

سومین و مهم‌ترین مقصر، مسئولانی هستند که در جایگاه و چهارچوب اختیارات خود از بازماندگان جنگ و حقوقشان دفاع نکردند و به‌جای ادای دین، آنان را به حاشیه راندند و از یاد بردند. مسئولانی که به حقوق و مطالبات هر قشر و قوم و گروه و حزب و جنس و صنف و شغلی اهمیت داده‌اند و وکیل و خادم هر کس بوده‌اند به‌جز ما رزمندگان که به آنان اعتماد کردیم و می‌پنداشتیم که پشتیبان و دلسوزمان هستند و سرانجام به یادمان خواهند افتاد! و حق ما را ادا خواهند کرد. اما در حق ما قصور کردند یا حتی از نام ما استفاده ابزاری کردند و از حاصل جهاد ما سفره ای پهن کردند، بی‌آنکه خدمتی به ما کنند.

بسیاری از متولیان امور، فراموش کرده‌اند که تمامیت ارضی، ثبات، امنیت، اقتدار، عزت و آبروی کشور و صلابت نظام مرهون کدام قشر است!؟ حتی از یاد برده‌اند که آسودگی، ثروت، لذت، رشد و پست و مقام خویش را وامدار چه کسانی هستند!؟

اگر جز این بود، رزمندگان حقیقی را که استخوانشان در جنگ و عوارضش خردشده است و باید در اولویت هرگونه رسیدگی باشند، به حال خود رها نمی‌ساختند تا حافظ منافع مرفهان بی درد، مدافع مطالبات سیاست‌بازان و خدمتگزار بهره‌برداران انقلاب و جنگ باشند. گناه بسیاری از رزمندگان که امروزه فقیر و گوشه‌گیر و درمانده، در اجتماع سرافکنده‌اند و محتاج نان شب و شرمنده خانواده خویش‌اند عمل به وظایف ملی، دینی و اخلاقی بوده که همینک از دردِ بی توجهی به خود می‌پیچند.

لذا این گناه به گردن مسئولانی است که خواسته یا ناخواسته از تکلیفی که در برابر وفادارترین مدافعان اسلام، نظام و کشور دارند، قصور کرده اند.

ما جان، جوانی و سلامت و آسایش و پیشرفتمان را به‌پای جنگ هزینه کردیم و مردانه و نستوه، بار دفاع از کشور را بر دوش کشیدیم و فرسوده و رنجور شدیم تا پس از دفع تجاوز دشمن، ملت بزرگ ماخوب زندگی کنند و شأن، آبرو و منزلت داشته باشند و به طبع آن ما رزمندگان نیزدست‌کم به‌اندازه دیگران از رفاه و ثروت برآمده از حفظ و نجات کشور برخوردار شویم نه آن‌که فرودست و منزوی باشیم و گرفتار فقر، زجر، بیماری، حسرت و پریشانی بشویم تا قهرمانان دروغین و دیگرانی که در امنیت و آرامش پشت جبهه، مشغول تاراج، زراندوزی، پیشرفت بودند، پس از جنگ نیز محصول مجاهدت و نقش ما در نجات، ثبات، صلابت، اقتدار و آبروی نظام اسلامی را غصب و دستاوردهای جهادمان را تصاحب کنند و ما را زیر چکمه‌های زر و زور و تزویر خویش به نابودی بکشانند و در مقابل خدماتی که باید به رزمندگان ارائه بدهند وانمود کنند که رزمندگان صرفاً باخدا معامله کردند و استثنائاً و برخلاف دیگر اقشار، هیچ‌گونه چشمداشتی ندارند!

ما اگرچه در روزگار جنگ و پس‌ازآن، سن اندکی داشتیم و البته گرفتار بازماندگی‌های ناشی از جنگ شدیم، اما اینک آگاهانه و مصمم آمده‌ایم تا ارزش‌های راستین جهاد را از دستبرد و دست‌کاری و تحریف نجات دهیم و فرهنگ پایمردی و مجاهدت و مقاومت را آنچنان‌که بایدوشاید در جامعه زنده سازیم تا جایگاه غصب شده و حقوق پایمال‌شده خویش را نیز بازستانیم و یادآور شویم که «مدیریت جهادی» بدون حضور و مشارکت «مجاهدان» شدنی نیست. دیروز، در ده‌ها عملیات برای آزادسازی اراضی اشغال‌شده کشور و دفاع از اسلام، انقلاب، نظام، جان، مال و ناموس مردم جنگیدیم و هر خطر و ضرری را به جان خریدیم و امروز برای بازپس‌گیری حق‌وحقوق پایمال‌شده خودمان و احیای فرهنگ تحریف یا فراموش‌شده هشت سال دفاع جانانه، به مبارزه و دادخواهی بر خواسته‌ایم تا حداقل از نابودی فرزندان خویش جلوگیری کنیم تا مبادا آنان هم در آتش بی‌عدالتی‌های ناسپاسان و قدرناشناسان بسوزند. و البته نگذاریم جامعه و نسل‌های پس از جنگ، توسط دکانداران ارزش‌ها و غاصبان نام و جایگاه ما، گمراه شوند و صحیفه‌ای مخدوش و تحریف‌شده از فرهنگ و تاریخ دفاع هشت‌ساله ما بر جای بماند.

در این نبرد نابرابر، ما به‌جز شهامت، پایمردی، صداقت و گذشته‌ای پرافتخار، چیزی نداریم که به میدان آوریم، اما تا حصول نتیجه و تحقق یکایک مطالباتمان از پای نخواهیم نشست و مصمم هستیم که احقاق شأن و حقوق خویش و احیای فرهنگ راستین دفاع هشت‌ساله را رأساً پیگیری کنیم.

در برابر ما نیز مخالفان و غاصبانی از اهالی زر و زور و تزویر صف‌کشیده‌اند که مجهز به رسانه‌هایی پرشمار در داخل و خارج از کشور هستند و برای نابود ساختن نسل و فرهنگ ما از هیچ دروغ، تهمت، تخریب، ضربه و خیانتی ابا ندارند. امیدواریم بعدازگذشت 27 سال از دفاع مقدس درجهت ترویج فرهنگ ایثار وشهادت وبرقراری عدالت و یکسان‌سازی قوانین و مقررات ایثارگران، حضرتعالی و مسئولین در عمل هرچه زودتر کاری برای این عزیزان انجام دهید. ان شاء الله تعالی. باادب و احترام و تشکر فراوان.

تاریخ اقدام: ۱۳۹۵/۰۴/۱۳ تاریخ پاسخگویی: ۱۳۹۵/۰۴/۲۳ پاسخ پیام: "سلام علیکم برادر عزیز پیام شما را خواندم ،در مواردی کاملا حق با شماست .البته تا آنجا که در اختیارات مجموعه است و مقدور است تمام تلاشمان را برای اکرام و احقاق حقوق ایثارگران می کنم و در این راه از هیچ تلاشی فروگذار نخواهیم کرد. انشاالله موفق باشید."

بنام و یاد خدا وبرای خدا. اینجانب متن بالا رادرمورخه ذکرشده، تحویل دفترمقام معظم رهبری مدظله العالی، ریاست محترم مجلس شورای اسلامی، ریاست محترم جمهوری اسلامی و معاونین محترمشان، اعضای هئت محترم دولت، دبیرمحترم شورای نگهبان، ریاست محترم بنیادشهید و قائم مقام محترمشان، ریاست محترم ستاد نیروهای مسلح و ریاست محترم سازمان بسیج داده ام. که تاکنون ریاست محترم بسیج همانطوریکه دربالا مشاهده می کنید.پاسخ داده اند.

ازکلیه همسنگران فداکار وایثارگرخواهشمندم پیگیری فرمائید.فراموش نکنید حق گرفتنی میباشد.

من الله التوفیق...با کمال تشکرو قدردانی ازسایت ایثاردوست و وزین فاش نیوز ...با ادب واحترام وتشکرفراوان