علیرضاصفرعلیپور - سلام 30 سال تمام با مجروحیتهای جسمی، روحی ناشی ازجنگ خانمانسوز(طبق مدارک ومستندات) خود و خانواده رنجدیده ام، سوخته و ساخته ایم اگرهم بتازگی اقدام به احراز جانبازی نموده ام بخاطر انتقالی تنها دخترم است که درواقع حکم پرستاری ازپدرش را دارد. انتقالی از دانشگاهی که به جهت فرآیند طولانی کار و زمان، بناچار ازطریق رزمندگی و مجروحیتها اقدام نمودم ولی نتیجه ای نگرفتم.

حال این سوال: آیا برآورده ساختن یک تقاضای کوچک از یک جانباز که 30سال آزگار با مشکلات دست وپنجه نرم کرده، تقاضای زیادی است؟ وقتی بامسئولین دانشگاه مطرح میکنی میفرمایند برای خدا رفتی!...آیا وقتی همکلاسی دخترم با یک نامه از یک پزشک مبنی بر بیماری پدرش، انتقالی میگیرد، چرا با انواع مستندات پزشکی و بیمارستانی ارتش مبنی بر مجروحیت  جسمی و روحی حقیر(یاحداقل درجهت ترویج فرهنگ ایثار) ازاینکار عاجزند؟

آیا این نتیجه بروکراسی غلط اداری و نداشتن تعاریف درست ازترویج فرهنگ ایثار، وعدم نظارت دقیق براجرای آن توسط ارگانها ونهادهای ذیصلاح نیست؟ واقعا هیچ مرجع رسیدگی به حقوق حقه رزمندگان وجودندارد؟

دروزارت بهداشت طی نامه شماره 12545/1تاریخ 3/3/95اقدام کردم ..دررابطه با همین موضوع بادانشگاه کردستان صحبت کردم، گفتند هرگز، امسال برای متاهلین هم انتقالی نداشتیم! دیگر ازهمه ناامیدشده ام. ازرسانه های داخلی و خیلی از مسئولین تقاضای مساعدت نموده ام اما دریغ از یاری..

آیا مصداق عدالت اجتماعی این است؟ ازما که گذشت، ولی تفکرات این جوانان درآینده چگونه شکل خواهد گرفت وآیاهمین عوامل احساس بی پناهی وبی مهری را دراذهان رزمندگان و فرزندانشان بوجود نمی آورد؟ 

آیا یکی از علل فراز مغزها همین بی نظمی در فرآیندهای اداری و ساماندهی اقشار مختلف جامعه نیست؟  آیا درحق رزمنده ای که با شرایط مساوی با جانبازی، تابحال دنبال هیچ حق وحقوقی نبوده(وتنها خواسته اش برای اولین وآخرین بار)همین بوده است؛ بهترین جواب برایش این باشدکه "بخاطر خدارفتی"!

اگر ذره ای به این اندیشه کنیم که پیشگاه خدائی هم هست و درمقابل کسانیکه درمیدانهای نبرد سینه سپر میکردند و در بستر مجروحیت، روزها و شبها با آه و ناله زخمها وکابوسهای موج گرفتگیها زندگی سختی دارند، آیا باز هم همین جواب را میدهید؟

اگر آری، پس باید اعتقاداتمان زیرسوال برود! خیلی سعی کردم از فرط ناراحتی وبی توجهی ها بارسانه های خارجی هم درددل کنم اما غیرتم فعلا اجازه نمیدهد.!

انشاالله کسی هم پیدا بشود تا مشکل حقیر را حل کند ...والسلام ...بادلی آکنده ازغم واندوه