ع ق- درکشورایران دراین نظام افرادی که نقش ایثارگران راکه درفیلم و سریال بازی می کنندازخوداین عزیزان بیشتر موردتوجه مسئولین هستند. چرابایداینهمه تفاوت باشد؟ به نظربنده که 8سال سابقه اسارت و 55درصدجانبازی و 13ماه حضوردرخط مقدم به عنوان یک سرباز بی سیم چی دسته پیاده، این شیوه تعین درصدوخدمات راقبول ندارم. چون که در هر سنگری حداقل بیش از چند رزمنده بودیم که برحسب سرنوشت یکی شهید ودیگری مجروح و یااسیرمی شد واگر رزمنده ای هم به ظاهرسالم ولی ازباطن مشکل داشت.

 مگرمی شود دوست من که شهید می شد براعصاب و روح من و شماتاثیرنگذاشته باشد؟ بهرحال همه مادوست وهم رزم بودیم اما متاسفانه دولت ایران بااختلاف بین رزمندگان بدترین کارممکن راکردند. بایدبه تمام افرادی که درجنگ شکت کردند چه ازشخصی یا بسیج و یاارتش وسپاه همه بایدموردخدمات مخصوص قراربگیرند.

 در زمان جنگ بودند افرادی که مثل الان ملت سوریه ویمن وعراق ازترس آسیب دیدن ازجنگ فرار رابه قرار ترجیح دادند و به بهانه های مختلف سرازدیگرکشورها درآوردند وادامه تحصیل وکسب درآمدبودندوجنگ که تمام شد، برگشتند وشدند همه مسئول این کشور! آیانباید بین فردی که درخدمت نظام وکشوروملت بوده، بااین قماش افرادفرقی باشد؟

 در سینما طرف نقش یک بسیجی یا رزمنده جنگ رافقط به نمایش درمیاورد هرچقدرکه بخواهدبه او می دهند.فقط درسخنرانی ها و همایش هابچه های جنگ راقهرمانان واقعی می نامند ولی زمان خدمت بااختلاف انداختن بین رزمندگان هیچ خدماتی نمی دهند.
 
برای مثال من میگم 70درصدهاوعزیزان زیر50درصد که من رامی گویند وهمینطوردرجامعه دراذهان مردم ماراطوری جاانداختن که حتی نزدیک ترین دوست وآشنابطورغیرمستقیم میگن شمادیگه چی میخواهید؟کشورودولت دراختیارشماست ولی بخداانقدرازدوستان هستن که مستاجر و مشکلات درمان وغیره دارندکه حدندارد.

شماتصورکن قشرماآزادگانی که بابدن مجروح به اسارت دشمن بعثی که دردنیاظالمت رین افرادهستند بارهاشکنجه وکم بود دارو و غذا و... حالاکه پابه سن شدیم انواع امراض راگرفتیم ولی کجاوچه کسی یاسازمانی پیگیراینگونه مشکلات هست؟

 آری دوست عزیزبایدبه تمام افرادی که حتی یک ساعت وجودداشتن تادرمنطقه جنگی خدمت کنند، بایددولت ونظام ومجلس ارزش وخدمات بدهندونبایدازاینگونه دادن درصدوسابقه وووواستفاده بکنند. اول مثل درمان واشتغال ومسکن نبایدبین رزمندگان اینهمه تفاوت باشد.

 یادم هست شب عملیات محرم درمنطقه فکه دوست بسیجی داشتم بابدن مجروح زد به دل رودخانه وآب اورابرد و یا بودند رزمندگانی که بابدن مجروح بجای برگشت به عقب به دل دشمن می زدند. آیانبایدفرقی بین این دوستان باآنهایی که خودشان رابه هزار دوزوکلک معاف یاازرفتن به سربازی فرارمی کردند،باشد.

طولانی شد.شرمنده. یکی ازبستگان خودم بامن هم سن وسال هست. ایشان زمان انقلاب وجنگ مارامسخره میکردوهمیشه درلحظه کارنبود ودنبال تحصیل و درآمدبود الان ایشان درهمین نظام پست ومقام وثروت آنچنانی دارد وهنوزهم بنده وامثال من رامسخره می کند وماهم خداراشکرولی درنظام جمهوری اسلامی ایران بین دوغ ودوشاب همیشه دوشاب بیشتراحترام وجایگاه و ارزش دارد چون که تعیین مسولئین مابرحسب تعصب واحساسات وباندبازی وفامیل وقومیت هاهست وبعدازشهیدرجایی هرمسئولی که آمد اول به فکرخودش واطرافیان وهمشهری وهم حزب وگروه وخانواده خودش بوده بجای خدمت به کشوروملت

خدایاچنان کن سرانجام کار

که مانشویم ضدگذشته های خود