محسن ناطق- دولت تدبیر و امید ابتدا با شعار اعتدال و رفع دعواهای جناحی و جلوگیری از آسیب های کشور و مردم وارد شد اما سیاست دوم دولت مبنی بر افزایش درآمد دولت برای رفع کمبود بودجه به افراط رفت و با استکبار قرارداد بسته شد و بهاییان تبرئه و جاسوسان آزاد شدند و دیگر هیچ !! آیا در نظام اسلامی - شیعی ایران تحت مشکلترین شرایط که جان در خطر است میتوانیم از دین و ایمان دست برداریم و جان را نجات دهیم؟
چرا حضرت امام حسین ابن علی (ع) در حالیکه میتوانست جان خودش و اهلش را رها کند در مقابل ظلم و فساد ایستاد و به شهادت رسید؟ آیا شیطان بزرگ و کشورهای هم پیمانش پس از حدود یک صد سال کشتار فجیع مسلمین و مردم ژاپن و تصرف کشورهای اسلامی نقشی کمتر از حکومت معاویه و یزید ملعون دارند؟  
در حال حاضر بحمداله مسئولین قوا با تامین بودجه کامل کل کشور و رفع مشکلات کمبود بودجه و توسعه سیاسی در آشتی کامل از یکدیگر حمایت میکنند لیکن مردم یکطرف دیگر مشروعیت حکومت با جیب خالی و استرس ناشی از فقر شدید که تا دهک های بالای جمعیت رسیده دست و پا میزنند.
اگر فارغ از جزییات از نگاه کلان به وضعیت کشور نگاه کنیم متوجه می شویم نارضایتی مردم از دولت با انتقادهای تند همراه شده که واقعیت های ثروتمندی دولت و فقر مردم کاملا در دسترس و ملموس اجتماع است اما سایر قوا با خوشحالی همچنان بر طبل تو خالی رکود و تورم تک رقمی و رشد 5 درصدی می کوبد و تاکید دارند البته فقط در جیب های شخصی هزار میلیاردی خودشان مصداق دارد.
در دولت اصلاحات گفتند به دلیل جنگ هر کسی از گرانی بگوید ضد انقلاب است. امروز به دلیل تحریم می گویند هر کسی از دولت انتقاد کند مجرم است.