جشنواره مقاومت، پاتوق سینماگران انقلابی/ از آسیا و آفریقا تا آمریکایی لاتین
مهم‌ترین نکته‌ای که جشنواره مقاومت را از دیگر جشنواره‌های رنگارنگ داخلی و بین‌المللی ممتاز و منحصربه فرد می‌سازد رویکردها و نگاه استراتژیکی است که این حرکت دنبال می‌کند تا جایی که هویتی فراتر از یک فستیوال متداول پیداکرده و در سال‌های اخیر با جذب سینماگران مستقل دنیا و حمایت از جریان سینمای انقلابی منطقه به یک پایگاه فرهنگی نزدیک شده است.
جشنواره فیلم مقاومت عرصه‌ای است که فیلم‌سازان انقلابی دنیا از طریق آن می‌توانند در جهان بدرخشند.
مهم‌ترین نکته‌ای که جشنواره مقاومت را از دیگر جشنواره‌های رنگارنگ داخلی و حتی بین‌المللی ممتاز و منحصربه‌فرد می‌سازد رویکردها و نگاه استراتژیکی است که این حرکت دنبال می‌کند تا جایی که هویتی فراتر از یک فستیوال متداول پیداکرده و به نهالی بدل شده تناور، رشد یابنده و پویا. یا نهادی جریان ساز و حرکت آفرین که نقشی اجتماعی در مقیاس گسترده را پیگیری می‌نماید و در سال‌های اخیر با جذب سینماگران مستقل دنیا و حمایت از جریان سینمای انقلابی منطقه به یک پایگاه فرهنگی نزدیک شده است.
دست گذاشتن روی حساس‌ترین و ملموس‌ترین موضوعات ملی و بین‌المللی بی‌واهمه از ملاحظات و مصلحت‌اندیشی‌های کاسب‌کارانه سیاسی، فراگیری گستره مفاهیم عام‌تر مقاومت، دعوت و مشارکت فیلم‌سازان صاحب‌نام دنیا و منطقه همچون: مایکل مور، الیور استون، نجدت انگور، بال الخ طیب، عماد برنا و ده‌ها سینماگر دیگر- اهتمام ویژه به موضوع شهدای مدافع حرم، نکوهش تروریسم و صهیونیسم، توجه به بیداری اسلامی و مسائل اخلاقی و ارزشی و نقد امپراتوری رسانه‌ای نظام سلطه این جشنواره را واقعی‌تر، به جبهه فرهنگی نظام و انقلاب بدل کرده و با تحرک و روحیه فعالی که در ساختار و محتوای آن دیده می‌شود پا به‌پای میدان‌ها و سنگرها به‌پای فرهنگی جبهه مقاومت شبیه شده است.
در دنیایی که در جشنواره‌های مختلف جهانی جایی برای فیلم‌سازان ارزشی- انقلابی و مستقل نیست جشنواره مقاومت می‌تواند میز خطابه برای معرفی و دیده شدن آثار این دسته از فیلم‌سازان باشد تا به‌واسطه آن سینماگران دیگر هم تشویق شوند تا به این سمت روی‌آورند و مجالی شود برای فیلم‌سازانی که در حوزه مقاومت فعالیت می‌کنند و در سایر جشنواره‌ها که سیاست‌گذاری‌های خاص خود رادارند به آن‌ها فرصت هنرنمایی داده نمی‌شود.
وقتی کمپانی‌های بزرگ فیلم‌سازی دنیا در پوشش توسعه صنعت سرگرمی‌سازی پیچیده‌ترین انتظارات سیاسی و امنیتی غرب را تأمین می‌سازند و بسترساز و پیاده‌نظام تفکر استعماری هستند و وقتی فستیوال‌های پرهیاهو و پرزرق‌وبرق درصدد سوددهی رندانه گرایش‌ها سینمایی به سمت اندیشه جهانی‌سازی و امحای هویت‌های ملی ملت‌های مستقل حرکت می‌کنند جایگاه و رسالت جشنواره‌ای مانند مقاومت سخت و سنگین‌تر می‌شود.
و بی‌دلیل نیست که از قلب آمریکا و اروپا هم فیلم‌سازان مستقل آثارشان را از مسیر فراخوان‌ها به این جشنواره ارسال می‌کنند.
تقویت جشنواره فیلم مقاومت و استمرار آن باعث می‌شود خیلی از فیلم‌سازان مستقل و ضد استعمار در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین که جایی در جشنواره‌های بین‌المللی غرب ندارند به این جشنواره بیایند و به پایگاهی برای تبادل‌نظر و اندیشه این فیلم‌سازان مستقل تبدیل شود.
اخیراً یکی از سیاسیون در همین رابطه تعبیری جالبی به‌کاربرده است به این مضمون: اگر ما پنجره‌ای رو به جهان باز نکنیم دیگران این پنجره را باز می‌کنند مثل این کاری که تا به امروز انجام داده‌اند. آن‌ها از طریق «کن» و «اسکار» ارزش‌های خودشان را به کشورهای جهان سوم و ایران تحمیل می‌کنند ما هم باید انسان‌های آزاده و مستقل را پیدا کنیم و میز خطابه برای آن‌ها شویم.
پس جشنواره مقاومت می‌تواند همان میز خطابه و همان پنجره‌ای به جهان خارج باشد از دریچه سینما.
به نقل ازخبرگزاری فارس