زهرا علیان- بنده همسر جانباز شهید ستار میرزایی هستم که طی چندسال پایمال شدن حق وحقوق همسرم درزمان حیات وبعداز فوت ایشان درحق خانواده اش به گردن چه کسی وکه اینگونه درحق ایشان از سال 1366تا1371مجروحیت ایشان وبعد فوت ایشان که آقای کروبی رئیس بنیاد بود، اینگونه شد که خون همسرم به گردن آقای کروبی و دیگر افراد خدانشناس هست که بعداز بیست و ... سال همسرم را باید بنیادشهید اعلام نماید که ایشان یک جانباز و شهید بوده. خیلی این خسارت های روحی و روانی برایمان درد آور است که حق را اینگونه پایمال کنند و هیچکس تالان صدای از ما نمی شنود!

 با پرداخت سه سال حقوقی که تاکنون برایم از طرف بنیاد جاری شده است را زبانزد می کنند و چرا پرداخت قبل از صدور حکم شهادت همسرم درسال 9 و تا 1371 که ایشان به لقاء الله پیوست را جزو دیون حساب نمی کند و قبل از آن در زمان جانباز حقوق دادند. ایشان و حق پرستاری بنده که هفت سال با یک مجروح اعصاب روان وظیفه نمودم را به چشم نمی آورند؟ چه کسی باید جواب فرزندان ایشان را که به خاطر حمایت نکردن مالی، درس و تحول را کنار گذاشتند تا نان اندکی به خانه بیاورند باعث شدن که اینگونه در جامعه سر در گریبان باشند. دریغ از آن که متوجه نبودیم که خانواده یک شاهد و ایثارگر هستیم.

 عمه می گوید چرا چون به خاطر مخفی نمودن اسناد ومدارکی که شهادت وجانبازی ایشان را اصابت میکرد، در محل کاریشان کارخانه کفش بلا که توسط مسئولان شرکت درحق ایشان قصور نمودن این ماجرا برایمان پیش آمد که خداوند نشان داد درخون شهید پایمال نمی شود تا آن افرادی که خرابکار و باندی مافیایی در آن زمان بودند و درحق کسانی مثل همسرم اینگونه می نمودن بدانند و بماند که مجازات عملشان نیز حال مانده است.

خدانگهدارتان باشد