رضا علامه زاده - هر چند نوشتن از مشکلات رزمندگان غریب دوران هشت سال دفاع مقدس بسان همان مثل معروف مثنوی هفتاد من کاغذ است و قلم هم به سختی کلمات را بر روی کاغذ به هم پیوند می زند ، اما تکلیف اقتضا می کند که بنویسم، تا شاید تلنگری به همسنگران خودمان باشد که در نهادهای مرتبط و تصمیم گیر حضور دارند و کاری نمی کنند .

شاید هم نهیبی باشد برای کسانی که سن شان به جبهه و جنگ قد نمی دهد اما بزرگی میزشان مدیون همین نام آوران بی نام  است و آنان نیز، کاری که نمی کنند هیچ ،گاهی عملکرد آنها روح لطیف و خسته پیشکسوتان جهاد و شهادت را آزرده می کند.

با نگاهی به تاریخ سی و هشت ساله انقلاب اسلامی در می یابیم دو فرمان مهم و تاریخی در حوزه ایثارگران همواره نگاه مسئولین کشوری و لشکری را به خود معطوف داشته است که عبارت است از 1-فرمان مهم حضرت امام خمینی (ره)  در مورخ 22 اسفند سال 58 (قبل از دوران دفاع مقدس) خطاب به مسئولین وقت نظام بود که  تا سالیان سال نیز مبنایی جهت تدوین بخشنامه ها و ضوابط و مقررات ایثارگری بود.

در پایان این فرمان مهم امام بزرگوار با آینده نگری و نگاه تیزبین و انقلابی  فرموده است : اگر در موارد مرقومه به اشکالی برخورد نموده و یا از طرف بعضی متصدیان اهمالی شد، اینجانب را مطلع نمائید تا در رفع آن به طور مقتضی عمل نمایم .

دومین فرمان سیاست های ابلاغی متعلق به مقام معظم رهبری در حوزه ترویج و تحکیم فرهنگ ایثار و جهاد و ساماندهی امور ایثارگران  در تاریخ 12/11/89 است که ایشان به صراحت و شفافیت کامل نام رزمندگان را در کنار شهدا ، جانبازان ،آزادگان و خانواده های بزرگوار آنان در یک جمله و در صدر آن  قرار داده  است.

اما با وجود این فرامین مهم و تاریخی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و رهبر معظم انقلاب ، واقعیت امز این است که از میان  سه گروهی که به صورت مستقیم  در هشت سال دفاع مقدس حضور داشته اند ، رزمندگان  مظلوم واقع شده اند و فاقد یک نهاد متولی و مسئولیت پذیر هستند .

همچنین در برنامه های مختلف توسعه کشور و قانون جامع خدمات رسانی به امور ایثارگران غالبا آنها بر روی کاغذ مورد توجه قرار گرفته اند ، و موراد مرتبط  یا اجرا نشده و یا به صورت بسیار ضعیف مورد توجه قرار گرفته است.

نگاه ویژه  رئیس جمهور که خود از یادگاران دوران هشت سال دفاع مقدس است و دیدارهای مکرر ایشان با خانواده های معظم ایثارگران  علیرغم مشغله های فراوان حاکی از این واقعیت است که مشکلات این قشر از جامعه همواره یکی از دغدغه های مهم بالاترین مقام اجرایی کشور است.

لذا با عنایت به سخنان معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان  برنامه و بودجه مبنی بر تکلیف دولت برای تدوین  برنامه های توسعه کشور و سایر آئین نامه ها و بخشنامه های مصوب بر مبنای سیاست های کلی و اسناد بالادستی  ابلاغی  مقام معظم رهبری   و صراحت ماده 2 مقررات نظارت بر حسن اجرایی سیاست های کلی نظام مصوب 15/6/84  مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه (قوانین ومقررات شامل قوانین برنامه حسب مورد باید در چارچوب سیاست های کلی مرتبط با آن تنظیم شود و این مقررات در هیچ موردی نباید ، مغایر با سیاست های کلی برنامه باشد)  ، از مسئولان مجمع  تشخیص مصلحت نظام که هر دو از فرماندهان دوران هشت سال دفاع مقدس بوده اند، انتظار می رود که به عنوان ناظر بر حسن اجرای سیاست های کلی نظام به رزمندگان که هم اکنون گرد پیری بر چهره آنان نشسته نگاه ویژه ای داشته باشند.

اگر چه در این راستا تصمیمات کوتاه مدت و سریعی از یک طرف و از طرف دیگر نگاه خاصی در احکام دائمی برنامه ششم توسعه در بخش های درمان ، اشتغال ، ومعیشت به این عزیزان و خانواده آنان شده است و نمایندگان مجلس به ویژه فراکسیون ایثارگران با بیش از یکصد و بیست عضو و رئیس کمیسیون تلفیق برنامه ششم ، توجه ویژه ای به این قشر داشته اند اما شایسته است نسبت به پیشنهادات اصلاحی  به خصوص اضافه شدن نام رزمندگان به (بند 9) ماده 5 الحاقی به احکام دائمی برنامه ششم به سرعت اقدام شود.

شاید این پیشمهاد آخرین فرصت برای جبران کوتاهی های سالهای گذشته باشد چرا که  به طور قطع و یقین رزمندگان شاغل دستگاه ها در طول برنامه ششم با توجه به شرایط سنی پنجاه سال به بالا از چرخه خدمات دولتی خارج خواهند شد و موضوع عدم ارتقاء و تبدیل وضعیت شغلی  به بویژه برای کسانی که دارای تحصیلات دانشگاهی  هستند ، ضربات جبران ناپذیری از نظر معیشت در دوران بازنشستگی  وارد خواهد کرد.

از سوی دیگر رزمندگان فاقد شغل و خانواده آنان که اکنون شرایط حادی را سپری می کنند نیازمند توجه بیشتری هستند ، هر چند که ذکر این نکته  ضروری است که  آنها در سخت ترین شرایط دوران دفاع مقدس  با دفاع جانانه از آرمان های انقلاب و نظام اسلامی در مقابل دنیای استکبار و دشمنان قسم خورده ایستادگی کردند ، اما اکنون در دوران پیری تامین معیشت و درمان شان مورد غفلت قرار گرفته است و در این راستا نگاه تیزبین نسل های سوم و چهارم انقلاب بار بسیار سنگینی را بر دوش آحاد مسئولین نظام قرارداده است .

لذا افق های بلند پیش روی انقلاب اسلامی و نیاز به فداکاری نسل های پرفروغ امروز و آینده کشور عزیزمان اقتضا می کند بسرعت نهادهای تصمیم گیرنده گشور شامل شورای عالی امنیت  ملی ،شورای  نگهبان، مجلس شورای اسلامی و دولت  تدبیر و امید در یک بازه زمانی کوتاه بانگاه انقلابی مشکلات رزمندگان را بررسی و در حد مقدورات و منابع کشور که توان فائق آمدن و رفع  مشکلات ضروری رزمندگان را دارد، تصمیم گیری کنند.

1-در این راستا پیشنهاد می شود 1-قسمت نهم بند ب ماده 5 الحاقی احکام دائمی برنامه ششم توسعه کشور اصلاح شده توسط مجلس شورای اسلامی مبنی بر اینکه دولت موظف است نسبت به تبدیل وضعیت جانبازان و فرزندان شهدا با بیش از پنج سال سابقه خدمت قراردادی در وزارتخانه و شرکت های دولتی اقدام نماید به این شرح اصلاح شود:
بند جایگزین و پیشنهادی : دولت موظف است نسبت به تبدیل وضعیت جانبازان و فرزندان شهدا و رزمندگان با بیش از پنج سال سابقه خدمت قراردادی در وزارتخانه ها و شرکت های دولتی اقدام نماید .

2-رزمندگان غیر شاغل و خانواده های آنان در حوزه معیشت  و درمان بشدت نیازمند توجه دولتمردان هستند . شایسته است بسرعت از نظر بیمه و پرداخت حداقل حقوق مورد پوشش قرار گیرند .

3-عدم تعدیل نیروهای ایثارگررزمنده در واگذاری امور مختلف دستگاهها به بخش خصوصی و تکلیف ادارات دولتی بر رعایت این امر با توجه به شرایط سنی این عزیزان .

4-تسری معافیت مالیات بر حقوق ، بیمه و بازنشستگی جانبازان به رزمندگان شاغل در دستگاههای دولتی و شرکتهای خصوصی .