منصور نظری - تقدیم به شهید سرافراز مدافع حرم علمدار حضرت زینب (س) شهید مرتضی عطایی با نام فاطمی " ابوعلی" که در لاذقیه سوریه و در محاصره تکفیری‌ها به شهادت رسید.

بر تارک شب نشسته مَه مست – مشک و علم عاشقانه در دست
 رگ کرده قمر به نذر نِشتر – لب کرده ز بادۀِ عطش تر

پوشیده به تن ردایِ خون را – نوشیده به جان میِ جنون را
بی‌دست و سر و هزار پاره – تصویر خدا به استعاره

 از شرم نگاه او دل آب – در وادی گریه گشته بی‌تاب
از بادۀِ سرخ کربلا مست – بی‌پا و سر و قلم شده دست

ساقیِ شراب و بادۀِ دوست - این بزم به خون نشستۀِ اوست
بر نیزه به شب قمر روان است – خون جاریِ چشم ارغوان است

این کرب و بلایِ عشقِ یار است – این اول راه انتظار است
در مُلکِ دل قبیلۀِ یاس- سلطان وفا و عشق، عباس

عباس شکوه نام مرد است – ساقیِ شراب نابِ دَرد است
آیینۀِ روی حضرت دوست – شاهنشه ملک عاشقی اوست

سر داده به دار عشق، عباس – خونین‌جگر دمشق، عباس
عشق است و جنون علم به دوشی - از جام بلا شراب‌نوشی

در شهر دمشق و وادیِ آه – خون می‌چکد از رُخِ سحرگاه
تنها و غریب و بی‌کَس و یار – زینب شده در بلا علمدار

در شام بلا دوباره جنگ است- در ساغر زینبی شرنگ است
در جنگ دمشق و فتنۀِ شام – کفر آمده کینه‌جوی اسلام

یک‌بار دگر حسین تنهاست – لب‌تشنۀِ جرعه یاریِ ماست
یک‌بار دگر عقیلۀِ عشق – آواره و خون‌جگر پیِ عشق

 بر شیعه بلا خلاص، هرگز – پایان سرشکِ یاس، هرگز
ما شیعۀِ آل مرتضاییم – سرمست ز بادۀِ رضاییم

عباس علم به دوش ماییم – دریای پر از خروش ماییم
ما مست ز بادۀِ الستیم - در بزم بلا به خون نشستیم

از نسل ابوذریم و عمار – جان کرده فدای حضرت یار
با فاطمه عهد عشق بستیم – ما پهلوی خود چو او شکستیم

در مسلخ عشقِ حضرت دوست – بی‌پاوسر آمدن چه نیکوست
پرپر شده لالۀِ به دشتیم - ما کشتۀِ عشق یار گشتیم

ما عهد بلا به خون ‌نگاریم- مردان همیشه سر به داریم
ما تا ره کربلا گرفتیم - از سوز عطش جلا گرفتیم

در مقتل عشق ما قتیلیم - در باب حماسه بی‌بدیلیم
 ما فاطمه را علی پرستیم – عباس علم گرفته دستیم

ما را ز گِل بلا سرشتند – دیوانۀِ کربلا نوشتند
سرمست شراب ناب عشقیم – عباس عقیلۀِ دمشقیم

به امید ظهور حضرت یار
31 شهریور 1395 – منصور نظری