فاش نیوز- همسر شهید "حاج محمد رضا پاکیزه" در متنی احساسی و لطیف سالگرد شهادت همسر جانبازش را گرامی داشته که شما را به این عاشقانه زیبا مهمان می کنیم:

تقدیم به سردار عشق محمد رضا پاکیزه 

همسر مهربانم با غم فراوان می نویسم.

سلام بر یاس های سپید تنهایی، سلام بر حماسه و ایثار و گنجینه های مردانگی و صبر.

مهربانم! یاد تو، مرز خواب و بیداری را برایم شکسته است و راحتم نمی گذارد.

هنوز لذت بخش ترین لحظه ها فکر تو، و خواندن و نوشتن چیزهایی بود که معنایش را نمی دانستم.

با خود جمع و تفریق و ضرب و تقسیم کرده ام، جرات سوال پیدا کرده ام، باید زودتر می پرسیدم از کجا معلوم وقت آن مانند تقصیر در مسجد الحرام کوتاه نباشد.

باید برای رسیدن به معنای کلمات از خود می گذشتم، نه آنها را در قفسه دلم قرار می دادم تا غریبه شوند، که با آنها رازها کشف می شود.

حواسم را جمع کردم برای واژه شهید؛ کلمات اینجا آواره و جدا جدا بوده اند، بوی وصل أمّن یُجیب می آمد.

انتخاب؛ حریم عشق بود، باید احرام می بستم.

به او گفتم حاجی من! در آن روز سبز پاییزی چگونه آرام و آهسته در گوشم خواندی، برای رفتن از مغرب دلم به مشرق آن.

متانت نگاهت، داغی حرف هایت را نمی فهمیدم ... اینجا کلمات نمناکی پلک هایم را دارد، که در غروب حادثه من مانده ام و سرخی اشک های یخ زده ام و افکاری که در آن دنبال یک تکه ماه می گشتم.

ای فاتح زمان! چه غریب است همسفر شدن با تو، گاهی عشق می ماند و برای رفتن نمی آمد.

دیگر واژه ها کم می آورند، پلاک ..... اسلحه ..... خاکریز .....

نوشتم مردم آهسته تر؛ بدانید عزیز دلم روی این خاک افتاده، که بلا گردان شما شده است.

نفس نکشیده تا شما نفس بکشید؛ مهربانم بدان که چه بهار باشد و چه پاییز ... جای تو برای همیشه سبز است. 

***************************

گفتنی است جانباز سرافراز محمدرضا پاکیزه  در 24 فروردین ماه سال 62 در منطقه عملیاتی فکه بر اثر اصابت ترکش به پهلو و پشت مجروح شده بود پس از سی و دو سال تحمل رنج ناشی از مجروحیت سه شنبه 7 مهرماه 94 در بیمارستان خاتم الانبیاء(ص) دعوت حق را لبیک گفت و به همرزمان شهیدش پیوست.