فرزند جانباز اعصاب و روان - از زمانی که دنیا آمدم و یادم میاد، یکسره لوازم خونه ما می شکست! بزرگتر که شدم فهمیدم پدرم جانباز اعصاب و روان 10درصده. شبی یک مشت قرص جورواجورمیخوره.

 وقتی وارد مدرسه شدم همش می ترسیدم که نکنه کاری بکنم به پدرم بگن بیاد مدرسه، چون جلو همه شروع به کتک زدن می کرد و بعد خودش رو میزد و گریه می کرد. چیزی که بارها درخانه برای من ومادرم عادت شده بود.

 بااصرار ما پدرم راضی شد که بره بیمارستان چند وقت بستری بشه. دکترش بابستری شدنش مخالفت کرد. علت مخالفت دکتر بیشتر برای زخم بستر و مشکل تنفسی ریه هایش بود. مادرم خواست بره بنیاد و تقاضای کمیسیون کنه اما اتفاقی که بعد کمیسیون افتاد جالب بود.

  6 ماه پروندش گم شد.بعد 6ماه متوجه شدیم که پرونده گم نشده بلکه تو پوشه پدرم 3برگ اول متعلق به 1نفردیگرست. وقتی پوشه رو باز میکردن چون 3برگ اول به نام 1نفردیگه بود می گفتن پرونده اش گم شده. از این جالب تر اینکه درصد پدرم از10درصد اعصاب و روان به 5 درصد کاهش یافته و 10درصد به خاطرگوش دادن.

 تعجب کردم آیا پدرم شفا پیداکرده یاجریان چیز دیگری ست؟ چندبار شکایت کردیم مدارک فرستادیم تایید شد اما بنیاد کاری نکرد که نکرد. طوری که زمان سفر آقای روحانی به مشهد شماره تلفن دادن. برای اعلام مشکلات زنگ زدیم مشکل رو عنوان کردیم. بعدمدتی جوابی ازبنیاد آمد که داشتم شاخ درمیاوردم.

 نوشته بود شما سابقه جانبازی ندارین. برین صورت سانحه ومدارک بیارین تابه کمیسیون معرفی بشین. حال پدرم اونقدر خراب شد که روزی چندبار تشنج می کرد. برادرکوچکم خودشو با دیدن اون لحظه ها خیس می کرد. باز مادرم مراجعه کرد بنیاد، گفتن اشتباه شده به همین راحتی.

خداروشکر مادرصبوری دارم وگرنه بچه های طلاق می شدیم.