محمدحسین سهرابلو - ایثار گری هستم با بیست وچهار ماه متوالی در جبهه .در عملیات بیتالمقدس آزادی خرمشهر در پل مارت مجروح شدم .چون آن زمان این مسائل واقعا جایگاهی نداشت که بخواهیم مدارک برای روز مبادا نگهداریم و اگر کسی هم چیزی در این رابطه ها میگفت حقیقتا خیلی از ایشون ناراحت میشدیم .چون هدف فقط یک چیز بود و آن چیزی نبود جز اهل بیت نبوت ...

به هر جهت در تاریخ۳/۳/۱۳۶۱روز آازادی خرمشهر بنده از ناحیه پای چپ،انگشت دست چپ،بازوی چپ،کتف چپ،وپاره شدن پرده گوش چپ،براثر موج گرفتگی، اصابت گلوله توپ دشمن متجاوز .. همانگونه که بالا توضیح دادم بنده پس از سه روز بستری شدن از پزشک معالجم خواستم که بنده با رضایت خودم مرخص بشم به دلیل ازدیاد مجروح و پر شدن راهروها از برانکارد وحتی برای تعویض پانسمانهای بازو،کتف،دست و پای چپم تمام هزینه هایش را خودم پرداخت میکردم ..به هر جهت کوتاهی بنده برای تشکیل پرونده البته به خاطر عقیده ای که داشتم باعث شد که پس از حدودا بیست سال مراجعه کنم بنیاد جانبازان و تنها مدرکی که داشتم ترکش داخل مفصل دست چپم به مسئولین ارائه بدم و برای بنده کمسیون تشکیل دادن و تنها ۵ درصد به من جانبازی دادن .

البته عرض کنم که علت رفتن بنده به بنیاد فرزند پسری داشتم بیست ساله که به بیماری تومور مغزی دچار شده بود و بنده هر آنچه که در توان داشتم خرج کرده بودم و مجبور شدم برم بنیاد وتقاضای مساعدت کنم که آنجا گفتند که خوب شما بیمه هستید چرا از بیمه استفاده نمیکنید ..تازه اون زمان بود که من فهمیدم بیمه هستم .به هر جهت پسر بیست ساله من پاره تن من عزیز ودلبر من نتوانست بر این بیماری صعب العلاج مقاومت کنه که در  بیستم دی ماه هشتادوشش جان به جان آفرین تسلیم کرد و مارا داغدار وسوگوار عزیز از دست رفته ام .

اینک ۵۶ سال دارم مستاجر هستم اونم چی بخاطر اینکه کمی ارزانتر بشه طبقه چهارم بدون آسانسور واقعا ادم همه کسش میاد جلو چشمش تا یک بار بریم پائین و بیا بالا دیگه پیر شدم سنی ازم گذشته قبلا میگفتم توانایی کار کردن دارم کار میکردم اما الان چی ؟؟؟ آاقای رئیس، آاقای مدیر و یا کسی که دستت جائی بنده دست ما رو بگیراونوقت میبینی که چطوری دستتو میگیرن والسلام