معلم جانباز -  آری صدای خس خس ریه هایش اشک هر بیننده ای را در می آورد. ازجانبازان شیمیائی است که روزی در این کشور اسلامی به وجودش نیاز بود و الان زندگی می کند. در حالی که از سوزش سینه های خردل خورده اش به خودش می پیچد وروز وشب  ندارد. نه خواب راحتی دارد و نه آرامش!

قریب به اتفاق این عزیزان در سن 14 سالگی در اوج جوانی که باید با هم سن وسالهایشان بازی می کردند سنگر مدرسه را رها کرده وبه فرامین رهبری گوش فرا دادند وعازم جبهه شدند. رفتند تا هم وطنانهایمان در رفاه و آرامش باشند. جانشان را برای حفظ ناموس ایرانیان وطن پرست اهدا کردند و از اقدام خود هرگز پشیمان نیستند. اما از مسئولین گلایه دارند. تقریبا تمام این همرزمانمان هرساله مدتی را در بیمارستانها سپری میکنند وشاید که چه عرض کنم معمولا مسئولین بنیاد یا خبردار نیستند ویا اینکه اهمیت نمیدهند این جانبازان کجا هستند و چه وضعیتی دارند! و زمانی هم که به بنیاد مراجعه میکنند جز اظهار تاسف کار خاصی انجام نمیدهند.

حال اگر این عزیز بستری شده درصدی کمتراز 25 درصد داشته باشد مشکلات خاص خودشان را دارند. بعضی از داروها جزء تعهد نیست و آزاد باید تهیه شود وهزاران گرفتاری که دوستانمان از نزدیک با آن دست و پنجه نرم می کنند. حالا چرا در توزیع دارو فرق هست وزیر 25 درصدها نمیتوانند استفاده کنند داستان خودش را دارد؟ قرارداد بیمه وبنیاد گویاست!

ما دیروز از همه چیز خود گذشتیم تا امروز امنیت در جامعه حکم فرما شود. امروز برایم درد آور است که مدیرانی را شاهدیم که پستهای کلیدی دارند اما با واژه ایثار، جانباز، شیمیائی واعصاب و روان آشنایی ندارند و اگر هم در احقاق حق خود اصرار کنیم میفرمایند می خواستید به جبهه نروید.!

او فکر این را نمی کرد که اگر ما وامثال ما به جبهه نرفته بودیم الان او مدیر نبود! درد دارد.  ارزشها در حال کم رنگ شدن است، بعضی ادارات وسازمانها در ترویج فرهنگ ایثار وشهادت کم کاری می کنند.

مگر نباید از بودجه اختصاصی خود 5 درصد را به ترویج فرهنگ ایثار وشهادت اختصاص دهند پس کو...؟ رسیدگی به جانبازان بخصوص عزیزان شیمیائی برای دولت مردان امری ضروریست ودولتیان بدانند این فرصت ها برای رسیدگی محدود است.

چرا که هرروز در این سایت مقدس فاش نیوز خبر شهادت عزیزی اعلام میشود. پس با توجه به سن وسال وشدت جراحات یکی یکی پر میکشند. اگر دولت با دست باز این چند صباح را رسیدگی نکند قطعا خداوند آنها را نخواهد بخشید، ضمن اینکه ترویج فرهنگ ایثار وشهادت همین بها دادن و رسیدگی هاست. چرا صدا وسیما شهادت جانبازان 70 درصد و یا پایین تر را در اخبار اعلام نمیکند؟ آیا تبیین وتبلیغ وحق شناسی وترویج فرهنگ شهادت با یک خبر در صدا و سیما دوچندان نمی شود؟ روی هم رفته یاد و حمایت دولتمردان از جانبازان بدون توجه به درصد و پیگیری مشکلات درمان، مسکن و مسائل اجتماعی و فرهنگی و ورزشی جبران گوشه ای کوچک از درد و آلام ورشادت این عزیزان است.

هرچند با گذشت زمان دولتها با شعار واستفاده از پلکان ایثار سعی در پشتیبانی وقدردانی داشته اند اما در عمل بخشنامه ها ودستور العمل ها یا اجرا نشده ویا ناقص اجرا شده وهنوز بعداز سه دهه از پایان جنگ تحمیلی، عده زیادی از جانبازان با صفت های زیر 25 درصد بایکوت واز دایره خدمات رسانی خارج شده اند. حال کی این عزیزان مورد توجه واحقاق حق میشوند خدا داند وبس. هرچند امروز مجلس قراره تصمیمات مهمی را بگیرد باید منتظر ماند و دید نمایندگان از موکلین روزهای دفاع مقدس خود چگونه قدردانی میکنند. به امید دیده شدن همه جانبازان چه زیر 25 درصد وچه بزرگواران بالای 25درصد. والسلام