جهانبخش نیازی -  سلام. باعرض تسلیت وتهنیت خدمت خانواده محترم آن شهید والا مقام ومردم قدردان ایران.

ناصرجان! ازبیمارستان آشنایی ماشروع شد. سال 69 بود. من تازه ازدواج کرده بودم وتوتازه نامزد کرده بودی. وآخرین باردربیمارستان خاتم بودم که برادرم گفت ناصراینجاست؛ ولی عمل گراف کرده بودم نتوانستم ببینمت وتوهم عمل کرده بودی. باتلفن باهم صحبت کردبم.

الان چشمانم اشکباراست. خیلی درغربت وتنهایی، با آن همه مشکل که داشتی زندگی کردی وبا درد ورنج سپری کردی.

این اواخر خدایا چه شده است مردم ایران را که برای شهید گمنام چه می کنند ولی برای همرزم اوکه سی سال با درورنج به شهادت می رسد اصلا" یک صدم آن را انجام نمی دهند.

مسوولین هم که اصلا" خوشحال می شوند ازدست یک طلب کار! راهت می شوند.

ناصرجان! زود رفتی ودل ما ودوستانت راسوزاندی. توهمیشه خندان وپراز روحیه بودی. جایت دربهشت با شهدای کربلا باشد.

ازخداوند برای بازماندگانت طلب صبرمی نمایم.

جهانبخش نیازی جانباز70درصد نخاعی ازشهریار