جانباز شیمیایی 1- جانباز خط مقدم! شما باید به خاطر خانواده حتما درمان کنید. میدانم چه می گویید. من هم از خدایم هست که زود راحت شوم و اینهمه درد نکشم ولی اگر خانواده نداشتم، دنبال هیچ درمانی نمی رفتم.

 عزیز گل! ما باید به خاطر دیگران دنبال درمانمان باشیم. باور کنید فرزندان همه زندگی شان پدر و مادر است. شاید به زبان نیاورند ولی سایه شما را بالای سرشان می خواهند. باور کن من انواع داروها را استفاده می کنم تا کمی از دردهایم کم شود و اصلا به روی خانواده ام نمی آوردم.

 همه جا سعی کرده ام تنها دنبال درمانم بروم ولی گاهی اوقات همسرم متوجه می شود و همراهم میاید. انقدر رنج می کشم که خانواده ام اذیت می شوند. نسل ما به شدت به خودمان متکی بوده ایم ولی درد کشیدن های هر روز و خصوصا شبانه که با گریه و سرفه همراه باشد و اطاقت سوا ست وسعی میکنی کسی صدایت را نشنود!

 گاهی با خودم میگویم جنس ما از چیست که طرف به خاطر یک کمر درد ساده چند خانواده را به دردسر میاندازد وما با ریه کلیه معده و روده ونخاع آسیب دیده و مشکل دار و دستان و پاهای بی جان و درد یکسره شان کسی را اذیت نمی کنیم جز خودمان.

 چند روز پیش دکتر فوق تخصص برایم داروی سفتریاکسون تزریقی نوشت و بیمه ایران و داروخانه ندادند و بیمه ایران گفت باید بستری شوید تا دارو را تایید کنیم! آزاد خریدم به لطف بنیاد !! و آن وقت دوستم گفت رفته بیمارستان خوابیده و برای 12 روز 15 میلیون هزینه اش شده و بیمه ایران پرداخته داروی 120000 هزارتومانی را که سال هاست آنتی بیوتیک بنده برای عفونت ریه هست را تایید نمی کنند! می گویند بستری شود تا 15 میلیون خرج شود! و یک عفونت بیمارستانی دیگر بگیر تا پول ندهی!

 چه کنیم صدایمان بلند نمی شود؟ آخر ما خیلی به مادیات فکر می کنیم! یک ماشین قراضه و یک خانه با کلی پله داریم که پله نگو بگو بلای جان! چند بار از آن افتاده ام و دوباره عمل کرده ام و دو دانشجو که در دانشگاه دولتی درس می خوانند و هزینه هایش سرسام آور و کمرشکن است. رفت و آمد و کتاب و خورد و خوراک و باور نمی کنید امان از یک ریال کمک بنیاد!!!

 ما مادیگرا هستیم که هشتمان گرو نه مان است وطرف حقوق 700 میلیونی داشته و می گوید حق من است! خانه چند میلیاردی را مفت گرفته می گوید حق مان است. کلا ما حقی نداریم ما را چه به حق داشتن؟!