مینا نهامین (فرزند شهید غلامرضا نهامین) - **به پاس قهرمانی های آتش نشانان دلاور و بی ادعای سرزمینم**

 چه فرقی می کند که برای نجات جان انسانی به جنگ اهریمن بروی یا به جنگ آتشی که به جان و مال هم نوعانت حمله ور گشته!?
 وجودت به قدری از عشق و انسانیت لبریز گشته که حاضری به خاطر مال و جان دیگری از جان شیرین خویش بگذری و چنان شیفته و واله انسان ها باشی که خویشتنِ خویش را به دست فراموشی بسپاری و همین یک جان عزیزی را که داری برایشان هدیه دهی.
 
 به پاس قهرمانی های "آتش نشانان" غیوری که عاشق بودند و عاشقانه پرواز کردند و پروانه وار آتش را به جان خریدند و آموزگار ایثار و از جان گذشتگی گشتند.

 به پاس بزرگی و عظمت وصف ناپذیرشان که قلم را یارای نوشتن و زبان را توان گفتنش نیست.
به پاس هر لحظه ای که به خطر نزدیک و نزدیک تر گشتند و ما از دور فقط نظاره گر بودیم که چگونه درون انبوهی از دوده و سیاهی رفتند و « روسفیدترین روی سیاهان » عالم گشتند. مرگ و آتش را به سُخره گرفتند گویی که بعد از آن قرار است هزاران بار دیگر متولد شوند و زندگی را از سر بگیرند.

 و خوشا به احوالشان که گرچه آتش برایشان گلستان نگشت، ولی خداوند بهترین ارمغان زندگانی یعنی" شهادت" را نصیبشان گرداند.
شهادتت مبارک برادر آتشنشان جانفشانم...!