تاریخ : 1395,شنبه 16 بهمن13:34
کد خبر : 51844 - سرویس خبری : بدون ویرایش از شما

حق توحش، زبانم لال...!



جانباز شیمیایی 1- مسئولان باید خیلی شرمنده تر باشند. اگر بنیاد طبق اصول و ضوابط و تخصصی اداره میشد نه جناحی و میلی، روزگار شما وفرزندان ما این نبود! فرزندان من از روزی که چشم باز کرده اند جز استرس وافسردگی چیزی عایدشان نشده! هر روز وشب شاهد بیماری پدر و مادر بودن و کابوس های ما را تحمل کردند. صبر ایوب میخواهد.

 در کشورهای غربی و امریکا بلاد کفر وشیطان، سرباز پس از بازگشت از جنگ خودش وخانواده باید دوران طولانی مشاوره و روانشناسی. روانکاوی را بگذرانند و خود سرباز یا مجروح همیشه تحت نظر روانشناس میباشد که خودش وخانواده هایشان به این روز نیفتند. اینجا اصلا" ما را به رسمیت نمی شناسند.

 رزمنده 40 ماه خدمت. جانباز اعصاب وروان وجانبازان دیگر را به حال خود رها کرده اند! اصلا واژهای به نام ptsd قبول ندارند! افسوس خیلی از جانبازان به حقوقشان واقف نیستند. اینجا بنیاد برای کارکنانش کلاس می گذارد می گوید جانبازان موجی هستند تا چگونه با ما برخورد کنند و حق توحش هم اگر رویشان میشد در فیش های کارکنانش مینوشت!

 همه چیز در این مملکت وارونه است. بجای اینکه ریشه ای کار کنند وجانباز و رزمنده تحت مداوای درست قرار گیرد و تحت نظر درمان باشد برای کارکنان، کلاس رفتار درمانی با جانباز می گذارند (خبر فاش نیوز اگر اشتباه نکنم چند وقت پیش) تا کتک زدن جانباز را یاد بگیرند !! و به 110 زنگ بزند تا جانباز را با دستبند به کلانتری و یا جهت شوک درمانی ببرند و ناکارش کنند. خدایا به مسئولان بنیاد ما تخصص و تعهد عطا بفرما تا ما که رفتیم با آیندگان چنین نکنند.


کد خبرنگار : 20