فاش نیوز- خورشید تازه از پشت کوههای سربه فلک کشیده طلوع کرده که بی مقصد به جاده می زنیم. در دلم غوغایی است و بی اختیار دلم حال غریبی دارد. چشمانم را می بندم و از خدای رحمان یاری می طلبم و زیرلب فاتحه ای برای  شهدا می خوانم و به آنان متوسل می شوم تا حال روحمان امروز نیز خوش باشد. چرا که ایمان دارم  بی اذن آن پاکان راه به جایی نخواهم برد.  چشم که می گشایم ناگهان خود را در جاده منتهی به پارک جنگلی کوهسار و  مقبره الشهدای گمنام می یابم.

با حمد وسپاس از این توفیق الهی و صلوات های پی درپی برای شهدا که واسطه این فیض عظیم شده اند، بر سر مزار شهدا حضور می یابم. فاتحه ای را نثار جوانان رشید و سلحشور سرزمینم که در نوجوانی، یک شبه ره صدساله پیموده و به وصال معشوق رسیدند و اینک در جوار قرب الهی آرام گرفته اند می خوانم و آنچه مایه مباهات است این که بسیاری از خانواده ها نیز برای گذران روز طبیعت این مکان مقدس را انتخاب کرده اند.

فضای روباز محوطه با چادرهای رنگارنگ خانواده ها آراسته شده و کودکان غرق بازی های کودکانه اند و خانواده ها نیز دسته جمعی و یا تک تک برای ادای احترام به شهدا می آیند و  آنچه همچون گذشته بارها و بارها برایم بیشتر معنا می یابد اعجاز شهداست که اینگونه مردم را شیفته خود ساخته است و آنان با گذشت سال ها از جنگ و دوران دفاع مقدس، رشادت های جوانان سرزمینشان را به فراموشی نسپرده اند و از هر فرصتی برای دیدار و تجدید عهد با شهدا می آیند.

در قسمت بالای مزار شهدا سفره هفت سین بزرگی پهن شده که گردشگران را مجذوب خود ساخته است و جوانان در کنار این سفره عکس یادگاری می گیرند اما خانواده هایی که با افتخار  برسرمزارشهدای گمنام عکس یادگاری می گیرند نیز کم نیستند.

 مادری بر سر مزارشهیدی نشسته و به آرامی و به دور از هیاهوی کودکان قرآن می خواند و هربار دست نوازشی بر سنگ مزار می کشد. نمی خواهم خلوتش را برهم بزنم اما دوربینم را به طرفش می گیرم و او رویش را کمی برمی گرداند. به او حق می دهم. کمی تعلل می کنم تا که قرآنش را می بندد. جلوتر می روم و علت حضورش را در روز طبیعت و درکنار مزار شهدای گمنام جویا می شوم که می گوید: این شهدا فرزندان ما هستند و حق بزرگی بر گردن ما دارند؛ بخاطر همین، تصمیم گرفتیم تا امروز را در کنار آنها بگذرانیم.

و سپس با اشاره دست به کودکانی که در اطراف مشغول جست و خیز هستند می گوید: امروز هم زمان خوبی است که کودکان و نوه هایمان علاوه بر سرگرمی و بازی،  بیشتر با این شهدا آشنا شوند.

زمان زیادی تا اذان ظهر باقی نمانده که سربازان به کمک هم زیراندازها را برای اقامه نماز جماعت پهن می کنند و وضوخانه مقبره الشهدا مملو از جمعیتی می شود که خود را برای اقامه نمازجماعت آماده می کنند.

زن و شوهر جوانی که پیداست به تازگی زندگی مشترک خود را آغاز کرده اند نیز در روز طبیعت میهمان شهدای گمنامند. وقتی علت آمدنشان را به این مکان مقدس می پرسم هر دو متفق القول با لبخند می گویند که چه جایی بهتر از مزار شهدای گمنام.

 و وقتی از حال و هوای امروزشان می پرسم می گویند: ما هیچ وقت و در هیچ شرایطی فداکاری جوانان و قهرمانان کشورمان را در دوران دفاع مقدس فراموش نمی کنیم و هر زمانی که فرصت داشته باشیم به دیدارشان می آییم و امیدواریم که شهدا هم ما را فراموش نکنند و در آخرت شفیعمان باشند.

یکی دیگر از زائرین شهدا پدر و مادر جوانی با دو فرزندشان هستند که از شهرستان کرج و برای اولین بار پا به این مکان مقدس گذاشته اند و می گویند: ما از دوستانمان وصف این مکان و بالاخص شهدای گمنام را شنیده بودیم اما تاکنون موفق نشده بودیم به اینجا بیاییم؛ تصمیم گرفتیم و خدا هم خواست امروز اینجا باشیم تا هم بچه هایمان از این فضا لذت ببرند و  هم خودمان زیارتی از شهدا داشته باشیم.

نوای خوش اذان که از بلندگوی مقبرةالشهدا پخش می شود، بی اختیار دلمان را می لرزاند و خدا را نزدیکتر از گذشته به خود احساس می کنیم. وضویی می سازیم و در صفوف بهم پیوسته و در کنار مزار شهدای گمنام نمازمان را به جماعت اقامه می کنیم و در خاتمه از این توفیق الهی که نصیبمان گشته سر به سجده شکر می نهیم و آرزومندیم که درسال پیش رو توفیق بیشتری در حفظ و اعتلای فرهنگ ایثار و شهادت نصیبمان شود.

ان شاءالله

گزارش و عکس از صنوبر محمدی