تاریخ : 1396,یکشنبه 21 خرداد16:30
کد خبر : 52646 - سرویس خبری : مسائل و مشکلات ایثارگران

آقای خجسته، سلام ما را به آقا برسانید...!


آقای خجسته، سلام ما را به آقا برسانید...!

در کشور ما متاسفانه هر وقت که دولت و نظام به مردم نیازدارند آن وقت مردم عادی جامعه می شوند ولی نعمت!

ع ق - آزاده و جانباز

ع ق - اما بعد.

در کشور ما متاسفانه هر وقت که دولت و نظام به مردم نیاز دارند آن وقت مردم عادی جامعه می شوند ولی نعمت!

امام فرمود جنگ نعمت است.

متاسفانه درکشور ما حلقه مدیریت ها برحسب فامیل،حزب و گروه و باندبازی است.

ای کاش مدیریت ها برحسب توانایی، مدیریت و فهم و شعور سیاسی انتخاب می شد.

  آقای خجسته! بنده 13ماه بعنوان بی سیم چی دردسته پیاده و درخط مقدم بودم و درعملیات محرم مجروح شدم. بعدازمجروحیت من معاف ازمنطقه جنگی شدم ولی بعد ازمدتی استراحت به پادگان مراجعه کردم و بیش از10روزنتوانستم درپادگان بدرآبادِخرم آباد (تیپ 84) بمانم. باتقاضای خودم دوباره برگشتم منطقه وهمان بی سیم چی دسته پیاده ای شدم که دوستانم آنجابودند. برای عملیات والفجرمقدماتی ووالفجر1در منطقه جنوب، در اردیبهشت 62به منطقه مهران اعزام شدیم و درشب 15مرداد، بعدازعملیات والفجر2 موقع برگشت ازناحیه پای چپ وکتف وکمرم تیرخوردم واسیردشمن شدم.

  جنابعالی کاملا از زمان لحظه اسارت تا انتقالم به اردوگاه وبعد آزاد شدنم پس از7 سال اطلاع دقیق دارید. ولی متاسفانه کدامیک ازمسولین بنیادیا پزشکان کمیسیون (تعیین درصد) ازاوضاع درمان آزادگان مجروح درعراق اطلاع دارند؟

  مجروحان درداخل ایران ازنظر غذا، دارو و درمان و رسیدگی قابل قیاس نیست با مجروحان اسیر در عراق.! در آنجا بجای غذا، دارو و درمان و رسیدگی،کتک بود و فحش و شکنجه و...! ازهمه بدتر زمستان سرد و آب یخ زده و نبود وسایل گرمایشی خودش تحمل اسارت را سخت کرده بود! افسوس که عده ای از بچه های خودمان که در اسارت بودند و بعد از برگشتن به وطن، با چسباندن خود به مسئولین، بدنه دولت، مجلس و شوراهای اسلامی،  و یا قیم آزادگان در امور سهام و شرکت های خودکفایی، ازایثارگران و آزادگان فاصله گرفتند.

شما ازآقای شهیدی که اصلا شناختی از زندگی در شرایط سخت اسارت ندارد چه توقع دارید؟

از دوستان خودمان که روزگاری در جبهه و اسارت به جای همدیگر نگهبانی می دادیم، شکنجه می شدیم و کارهای شخصی همدیگر را انجام می دادیم بیشتر انتظار میرود.

چرا الان همدیگر رافراموش کرده ایم؟

کجارفت آن ایثار و گذشت وفداکاری؟

بله حق باشماست. ای کاش چندتا آزاده و جانباز و فرزند شهید دراین نظام مثل زمان جنگ وانقلاب فکر می کردند.

به هرحال بنده به عنوان برادرکوچک شما صمیمانه تشکرمیکنم که میخواهم حرف دل مارا به رهبرانقلاب برسانید وبه آقابگویید آزادگان خیلی گمنام هستند.

اوایل ستاد آزادگان که بود بیشترازحال همدیگرباخبرمی شدیم!  الان ازنوشتن اسم آزاده درزیرنویس شبکه های تلویزیونی خوداری میشود.!

آقاخجسته درد زیاداست وگوش شنوایی نیست. در کتاب خاطرات رمز مقاومت جلد3ص 73نامه بنده که از عراق نوشته و ارسال کرده بودم و بدست امام رسیده بود چاپ شده است و احتمالا به رویت شما رسیده.

درخاتمه امیرجان («خجسته»، نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی) امیدوارم همیشه درزندگی مثل مولایمان امیرالمومنین(ع) حق رابگویید، حتی اگرعده ای خوششان نیاید!

آرزومیکنم دیگردوستان آزاده وجانبازهم مثل شماطالب حق وحقوق قشرمظلوم ایثارگران باشتد. بقول معروف ما ایثارگران، رزمندگان وخانواده شهدا، جانبازان و آزادگان آش نخورده ودهان سوخته شده ایم.

فقط شده ایم  موردگوشه وکنایه دوست وفامیل! اگرجلسه ای بارهبری معظم و معزز داشتیدسلام برسانید و بگوییدبچه های جبهه وجنگ شمارادوست دارند، ولی افسوس که دستشان به دامن پر مهر شمانمیرسد!


کد خبرنگار : 20