تاریخ : 1396,سه شنبه 29 فروردين15:55
کد خبر : 52752 - سرویس خبری : اخبار

ایثار تاریخ مصرف ندارد!


ایثار تاریخ مصرف ندارد!

آقایان مسول نظام ودولت ومجلس عمرما و همه شما رو به پایان است پس باید کاری کنید که آیندگان ازشمابه نیکی یاد کنند

علی ابوالقاسمی(آزاده و جانباز بسیجی) -  آقایان مسئول نظام و دولت و مجلس! عمرما و همه شما رو به پایان است پس باید کاری کنید که آیندگان ازشما به نیکی یاد کنند.

به عنوان یک رزمنده که دارای 8سال سابقه اسارت و 55 درصد جانبازی است ازآقایان مسئول نظام ودولت جمهوری اسلامی ایران این سوال را دارم، آیا ایثار، گذشت، جانبازی وآزادگی تاریخ مصرف دارد، چرا مجلس و دولت قوانینی را تصویب می کنند که هیچ دستگاه و نهادی پیگیراجرای آنها نیست؟

به طور مثال از موضوع بازگشت بکار دوباره آزادگان گرفته تا فوق العاده ایثارگری که شامل بازنشستگان نمی شود را در این راستا می توان نام برد.

مگرآزاده یا جانبازی که بازنشسته می شود باید از گردونه زندگی خارج شود در حالی که کشورما دارای منابع بسیاری است، متاسفانه طی 38سال اختلاس، سرقت و رانتخواری های زیادی اتفاق افتاده است و منابع کشوردر جایی هزینه شده است که فایده ای در بر نداشته است.

اما در مقابل آیا یک ایثارگرکه جوانی، عمر و سلامتی خود را فدای انقلاب و کشورکرده است ارزش دریافت فوق العاده ایثارگران که 25درصد ازحداقل حقوق کارکنان دولت است و هرسال تعین می شود را ندارد، آیا ایثار و گذشت با کمپودهای منابع مالی وسایرموارد از نظر تاریخ مصرف باید یکی باشد.

جای تاسف است که بسیاری از قوانینی که برای ایثارگران تصویب شده است فقط شامل حال کسانی می شود که شاغلند درصورتی که نظام باید درجهت رفاه حال رزمندگانی که ماه ها درجبهه بوده اند و ازنظرظاهری سالم هستند باید تدبیری بیندیشد.

در دوران دفاع مقدس هیچ وقت صحبت ازامتیاز، پول، پست ومقام نبود وهمه به این موضوع فکرمی کردند که دشمن را ازخاک ایران بیرون کنند و حتی ازهمدیگرسبقت می گرفتند اما ای کاش روزی برسد که قشرحاصر درجبهه وجنگ بتوانند واقعیت های جنگ را باز گوکنند.

 

در زمان جنگ اگر وارد سنگری می شدی  متوجه نمی شدیم کدام یک از برادران فرمانده یا معاون است چرا که همه در یک لباس و یک هدف و سریک سفره می نشستند پس الان آن صفا و صمصمیت و رفاقت ها کجا رفت.

سخن آخر اینکه، آقایان مسئول نظام دولتمردان و مجلسیان عمر شما وهمه ما رو به اتمام است پس کاری کنید که در تاریخ، آیندگان ازشما به نیکی یاد کنند، ازما که گذشت چندر غاز اضافه بشود یا نشود زندگی را می گذرانیم ولی وای به حال شما که اگر خدای ناکرده درحق مردم کوتاهی کنید.