شهریار- سال 67 جنگ تمام شد الان که این متن را می نویسم 28 سال از جنگ گذشته و جانبازهایی که از جنگ برگشتن و اون موقع زیر 25 درصد بودن، الان بچه هاشان بچه دار شده اند یعنی دو نسل درست کرده اند و اگر الان درصد گیری کنند متوجه خواهند شد که جانبازی بالای 50 درصد هستن.

  این بیچاره ها که الان حداقل بالای 50 الی 55 سال از سنشان گذشته دیگه چه معنی داره کنکور بدن؟ اصلا" مگه دیگه توان رقابت برایشان مانده؟ چون حتی با استفاده از سهمیه ایثارگری باید بتونند 70 درصد نمره آخرین فرد پذیرفته شده در دانشگاه را آورده باشند. در واقع این امتیاز که الان بعد از 28 سال دارند تو مجلس و هیات دولت مزه مزه اش می کنند، دردی از جامعه ایثارگر حل نمیکنه، مگه چند درصد از این بندگان مظلوم، میتونند در دانشگاه کنکور بدن که این همه داد و بیداد براشون می کنند و اون یه ذره آبرویی هم که پیش زن و بچه براشون مونده می برند.

  آیا واقعاً این عدالته که بعد از این همه سال تازه به فکر سهمیه افتادن، اونم موقعی که دیگه برای قبول شدن تو دانشگاه تا حداقل مقطع ارشد رو بدون کنکور تو خیلی از دانشگاه ها می تونی بری مشغول به تحصیل بشی، حتی بعضی از رشته ها و شهر ها دکتراشم راحت میتونی صرف شرکت در کنکور بریمشغول به تحصیل بشی. به نظر من الان باید مسئولان نظام به این قشر مظلوم باید پاسخ بدن که چرا دو نسل طول کشیده تا فهمیدن یه حقی باید داده بشه و تا الان ندادند.

 نکنه پیش خوشون فکر کردن که بذاریم دیر تصویب شه که تا اون موقع خیلی از جانبازهای زیر 25 درصد یا فوت کردن و یا ناکار میشن و دیگه باری بر دوش نظام نیستند. وای وای وای بر آنها، که بی شک در درگاه خدای قادر و توانا باید جواب پس بدهند.

 شهریار پیرمرادی. سرباز لشکر 21 حمزه ارتش جمهوری اسلامی با 25 ماه حضور در جبهه و بیست درصد جانبازی بنیاد شهید، بعد از خدمت مقدس سربازی، کاردانی و مهندسی عمرانم و کارشناسی ارشدم را بدون سهمیه در دانشگاه قبول شدم و با شهریه ای که از جیب خودم پرداختم درس خوندم، شرمنده به مسئولان مربوطه، الان در آستانه بازنشستگی هستم.