رزمنده بسیجی- اولین بچه ام 7 سال پیش امتحان کنکور داد. همیشه داخل خانه که با هم بودیم، می گفتم من جبهه رفتم. ان شالله برای رزمنده ها سهمیه میذارند. بچه هام که همگی دختر بودند با هم به هم می خندیدند.

 طوری می خندیدند که من متوجه نشم به من می خندند. این اواخر دیگه می گفتند بابا بس کن! رزمنده ...! تا اینکه دختر کوچکم که امسال باید کنکور بده، هراسان آمد داخل و منو بوس کرد. گفت بابا بالاخره حرف تو راست از آب درآمد. برامون سهمیه گذاشتند اما حیف شد پریا از این سهمیه استفاده نکرد. او درسش از همه ما بهتر بود.

  به جای پرستاری اگر سهمیه داشت پزشکی میخوند. به هر حال من یک نفر از دخترانم از این سهمیه استفاده کرد اما همین که دیگه بچه ها بهمون نمی خندند، برای ما کار بزرگی کردید.

ممنون شما هستم.