فرید اسکندری - ما تمام جوانی، شادمانی، غرور جوانی، شور و هیجان، انواع خوشی ها را در گرمای بالای 50 درصد. شلمچه و فاو طلاییه و پاسگاه زید و کنار اروند و سرمای زیر صفر درجه کردستان ایران و عراق و ارتفاعات گردرش ماووت و گامو گوجار و بانه و سقز و سنندج و مهاباد را با عشق به خمینی و خدای خمینی گذراندیم و هر وقت به ولایت مرخصی بودیم همش عزاداری و خبر شهادت مجال شادی یا خنده را از روی لبان کسانی که در ایران مانده بودند و گوش به فرمان خمینی کبیر.

  چه در جبهه، چه پشت جبهه خدمت می کردند فقط خدا میداند ماها چه زجرهایی و چه حرف هایی کشیدیم و شنیدیم اما امروز بزدلان و کسانی که هیچ سهمی در انقلاب و حفظ آن نداشتند، شدند وزیر و وکیل و مدیر و همه کاره در حالی که انقلاب و کشور از آن ماست و برایش جان فشانی کردیم و خون دادیم اما آنها برای ما حق و حقوق تعیین می کنند و سرکاری بازی در میارند.

  تاریخ 1400 سال پیش مولا علی و علویان جان بر کف علی و نقشه عمر وعاص و تدبیرش و خزانه مردم و معاویه و مردم هزار رنگ کوفه تکرار شده و علی دوباره. بعد از 1400 سال به خاطر جهالت فریب خورده های فرنگ رفته و نقشه ها و گریه های تمساح گونه. عمرو عاص مآب ها دو بار تنها شده و تاریخ تکرار شده.

  ما چقدر مستاصل شده ایم که باید حقی که با خون خودمان به دست آورده ایم، از افرادی که هویت واقعیشان غیر مستقیم در کردارشان و اعمالشان نمودار شده است. تقاضا می کنیم پرونده های ما را بررسی کنند و بعد از 29 سال. به ما بدهند این ها را فقط از درد دل هام می نویسم و دردهای ناشی از ضایعات جنگی چه شیمیایی، چه تیر و ترکش و عفونت و موج انفجارهای انواع بمب ها و گلوله ها بارها و بارها نوشتم و ارزنی اهمیت ندادند و فقط سوزش و درد دارد از بین می برتم.

  به ابوی زهرا خدا را قسم میدم که این دردهایی که من می کشم و کشیده ام هیچ مجاهدی که در رکاب امام زمان قرار می گیرد به زهرا قسم. درد دچارش نشود و اگر شد مرهمی خدا بهش دهد، نه چشم خودش و دختر شش ساله اش و پسر سیزده ساله اش و همسرش خون و اشک باشد خدایا با خودت صحبت می کنم. شاهد باش.