فاش نیوز - هر کس، در زندگی باید متناسب با شرایط و موقعیتش یک دوست شهید داشته باشد و در رفتار و اعمالش به او اقتدا کند، تا هر وقت دچار مشکلی شد، پیش او درد دل کند و از او یاری بگیرد.

یا که هر وقت بازی روزگار، قصدجان و ایمان او را کرد به دوست شهیدش پناه ببرد و او را پیش خدا شفیع قرار بدهد. زیرا شهدا به ما میگویند: "شما خوف و حزن نداشته باشید، دلسردی و نومیدی نداشته باشید. آنها، نعمت الهی را، لطف الهی را، برکات الهی را در مقابل چشم ما نگه می دارند و این آن چیزی است که ما امروز به آن احتیاج داریم . "*

بر این اساس، من نیز سالهاست که "شهید محمود جشن مریم"را برای برخورداری از الطاف و برکات الهی انتخاب کرده ام. چندین بار در بحرانهای زندگی به کمک ما آمده و حتی این اواخر همرزمان شهیدش را نیز به یاری ما فرستاده است ...

محمود جشن مریم ، پدر و مادر ایرانی داشت ، اما در عراق به دنیا آمده بود .  آنها ، قبل از شروع جنگ تحمیلی ، به ایران مهاجرت کردند . در واقع رژیم عراق آنها را اخراج کرده بود .

با شروع جنگ تحمیلی او به صفوف رزمندگان پیوست. نام او را همواره از زبان رزمندگان مسجد "زین العابدین (ع)" واقع در کوی انقلاب می شنیدم. خانه شان در حوالی مسجد بود.

سَرِ نترسی داشت و در شجاعت نام آور بود. به خاطر لهجه عراقی اش، به راحتی در خطوط دشمن نفوذ می کرد و از مواضع آنها اطلاعاتی بدست می آورد.

شهید محمود،در همان ابتدای جنگ به گروه "شهید چمران" پیوست وتا زمانی که شهید چمران زنده بود، در عملیاتهای ستاد جنگهای نامنظم حضور داشت.

وی در چنین روزی، سرانجام در سی و یکم تیر ماه سال 1361، در عملیات رمضان مجروح و به یاران شهیدش پیوست.

روحش شاد و راهش پُررهرو باد...

*مقام معظم رهبری ؛ 5/7/95