مرتضایی- در خصوص شکایت اینجانب اسماعیل مرتضایی به دیوان عدالت اداری در خصوص اجرای ماده 27 لایحه حمایت از ایثارگران که اظهار میدارد. ماده۲۷ـ مدت خدمت داوطلبانه جانبازان، (رزمندگان،) آزادگان و شهدا در جبهه قبل از استخدام و اشتغال در صورت تمایل جزء سنوات قابل قبول از لحاظ بیمه و بازنشستگی به مأخذ مشاغل سخت و زیان‌آور (یک به یک و نیم) محسوب می‌گردد.

  دولت مکلف است مابه‌التفاوت کسور بیمه و بازنشستگی سهم کارمند و یا کارگر و کارفرما را برای مدت مذکور به مأخذ آخرین وضعیت استخدامی (حقوق و مزایای مشمول کسور بیمه و بازنشستگی) محاسبه و یک جا به صندوق های مربوط واریز نماید. نهایتا" پس از حدودا" 2 سال حکمی به دست حقیر رسید که جدا" اگر شاخ در میاوردم جای تعجب نبود.

  در شکایت و ضمایم آن حقیر مدت 32 ماه حضور دواطلبانه از جبهه را جهت یک و نیم برابر شدن مدت طبق قانون با پرداخت هفت سی ام آن به تامین اجتماعی و برابر اصل نمودن کلیه مدارک به دیوان عدالت اداری ارجاع دادم. قاضی معزز و محترم پرونده عین حکم اجرایی را برایم صادر نمود.

   لایحه دفاعیه خوانده (تامین اجتماعی ) مبنی بر عدم تامین کسور بیمه از سوی دولت اینکه فقف تبصره 2 ماده 58 قانون خدمات رسانی به ایثارگران به مرجع رسیدگی به شکایات ناشی از عدم اجرای مزبور ماده 16 قانو تسهیلات استخدامی و اجتماعی جانبازان میباشد دعوی شاکی را وارد ندانسته، قاضی محترم هنور فرق بین رزمنده و جانباز را درک ننموده که حقیر را به کمیسیون ماده 16 ارجاع میدهد.

  فقط می خواستم عرض کنم هنور بیش از 27 سال از پایان دفاع مقدس نگذاشته. اگر همین استخوان های همرزممان پس از 27 سال به کشور بازنگردد، شاید برخی از جوانان نسل سومی ندانند که روزی جوانان این کشور همچون بنیانی مرصوص در مقابل دنیا ایستادگی نمود اما قاضی محترمی که در صورت جوان بودن باید به قانون احاطه داشته باشند او نیز فرق رزمنده و جانباز آزاده و جانباز نخاعی و رزمنده صفر را نمیداند. اصل حکم کاملا برایتان ارسال خواهد شد در صورت صلاحدید با شماره و تاریخ و نام درج فرمایید و اگر نخواستید ما شکایت را به خدا ارجاع می دهیم.

متشکر از صعه صدرتان