رشد کنیم و رشد دهیم ومانع رشد نشویم و این خلاصه ای از صد کتاب است که در ده سال گذشته خواندم.
مقاومت و مصابره و مرابطه سه استراتژی برای اجتماع و جامعه ای بهتر است که می توان برای آن هم فکر و هم طرح و تاکتیک وحتی قانون در حکومت ها و هم عمل داشت.
 
خداوند در آخرین آیه از سوره آل عمران درقرآن کریم برای پیروز شدن در عرصه های مختلف به یک فرمول امر و سفارش می کند که بعد از ایمان و قبل از تقوا لازم است به آن توجه شود که:
« یا ایُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُون‏ ».
 
سه دسته هستند که باید نقش مهمی را ایفا کند :
دسته اول: گروهی مقاومت می کنند و در نبودن ها  غٌرغٌر نمی کنند.
 دسته دوم: عده ای با تشویق ها یکدیگر را به دوام آوردن ترغیب می کنند.
و دسته سوم: بعضی هم با پیوند زدن هایی مستمر و متکامل همبستگى ایجاد می کنند.
 
مرابطه از مذاکره مهم تر است و مرابطات مقدم بر مذاکرات است. جهان مترابط با روابطی متکامل از انسان هایی مشفق و توسعه یافته دراعتقاد به قانون مداری هستی به وجود می آید و مرابطه از داخل هماهنگ ساختن و عملی برای پیوند دادن است و مذاکره خارج را با داخل هماهنگ ساختن است و نه بلعکس.
 
در دنیای مترابط و به هم متصل امروز این رابطه ها است که بسیار مطرح است و زود افشا می شود و از چشم ها پنهان نمی ماند و زود گسترش می یابد و قضاوت شده و برای آن حکم صادر می شود و آبرو ریزی و ریزش هایی ببار می آورد و حال اینکه می توان در این دنیای مترابط پیوند هایی متکامل و تمیزی داشته باشیم و هم دیگر را کامل کنیم و البته ناگفته پیداست که منظور از روابط باند بازی ها و تبعض ها و ارتباط های غیر شرعی و سلطه گری نیست.
 
روابط یا طبیعی است که نیاز ها را برطرف می کند و یا ارزشی است که رنج را به دور و شادی را نزدیک می کند و یا عقیدتی است که پیچیدگی های خودش را دارد.
 
گذشت زمان و تاریخ نشان داد که هموراه می توان عده ای را پیدا کرد که دوست دارند دست ترش خون آلود را بوسه بزنند و کفش سلطه و چکمه غیر خودی را حتی با زبان واکس و لیس بزنند و سفره ی پر رونق خود را رها کنند و کاسه لیس سفره نخودی ها شوند.