جانباز هوادار انقلاب -  این آرزوی ماست که ای کاش همه اصلاح طلبان ایثارگر بودند چرا که در آن صورت این همه انحراف و فاصله گرفتن از ارزش ها و وادادگی در جبهه آنان مشاهده نمی شد و در آن صورت آنان نیز بخواهی نخواهی اصولگرای به معنای واقعی بودند که البته ما کسانی راهم که عنوان اصولگرایی را یدک می کشند و به نوعی دیگر به نظام و ارزش ها لطمه می زنند اصولگرای واقعی یا همان انقلابی و ارزشی نمی دانیم.

بحث سر عنوان نیست؛ عناوین اصولگرایی و اصلاح طلبی کارایی خود را از دست داده اند و در هردو طیف، انقلابی و غیر انقلابی کم و بیش هستند. اما در باره مجمع ایثارگران اصلاح طلب هم باید گفت اینکه اصلاح طلبان هم بیایند و تشکل های ارزشی ایجاد کنند و با عناوین مختلف به پاسداشت ارزش ها بپردازند کار خوبی است ولی معمولا ما در طیف های اصلاح طلبی این چیزها را لا اقل بطور سازمان یافته نمی بینیم و اگر چیزی مثل این را هم ایجاد می کنند برای بهره برداری سیاسیست و برای این است که از طرف مقابل خود عقب نمانند و از مواهب آن بهره مند شوند.

اگر گروهی با عنوان مجمع ایثارگران اصولگرا هم ایجاد شود مورد اعتراض است چرا که ایثارگران ایثارگران انقلاب و نظام هستند و نباید از این عناوین پیشوند و پسوند دار استفاده کنند و وارد سیاسی بازی شوند.

آیا فکر کرده اید که چرا طیف های اصلاح طلبی پیرامون اینگونه امور نمی گردند و مثلا" به حمایت و بزرگداشت مسایل ارزشی اقدام نمی کنند و برفرض برنامه ای برای حمایت از مدافعان حرم و شهدایشان ندارند و برای تبلیغ و ترویج مفاهیم ارزشی هیچ رغبت و اقدامی نمی کنند؟ چرا در رویدادها و مقاطع خاصی که پیدا می شود و نیاز به اعلام موضع و دفاع از نظام وانقلاب و ارزش ها شدیدا" احساس می شود این طیف ها، حتی بخش ارزشی آنها بطور رسمی وارد نمی شوند  و اعلام موضع نمی کنند، تازه اگر مقابل نظام ورهبری موضع نگیرند؟!

چرا مثلا در فتنه علیه آشوبگران و شعاردهندگان علیه اصل نظام و ولایت فقیه اعلام موضع نکردند؟ چرا در مسئله سوریه، یمن میانمار، نیجریه و.... یا موضع حمایتی نمی گیرند و یا اصلا" موضع مخالف می گیرند؛ مانند آن اوایل که علنا" به حمایت از تروریست های سوریه پرداختند و تروریست ها را انقلابی و الهام گرفته از فتنه 88قلمداد می کردند و هنوز هم گاه و بیگاه به مدافعان حرم مظلوم و شهدای مظلوم تر آنان اهانت می کنند؟!

و مهمتر از همه اینکه چرا مواضعشان را در باره مسایل مختلف بصورت یک مانیفست و مرامنامه معلوم و منتشر نمی کنند تا تکلیف موافقان ومخالفانشان را معلوم کنند و پشت غباری از ابهام و تردید قایم باشک بازی نکنند و نان را به نرخ روز نخورند! چرا میترسند رسما از مواضع انقلابی و ارزشی اعلام حمایت کنند؟ نکند می ترسند که بخشی از افراد و گروه هایی که گوش به فرمان و تعالیم بیگانگان دارند و به آنان امید بسته اند از کنارشان پراکنده شوند؟!

کسانی که ادعای اصلاح طلبی و در عین حال ارزشی و انقلابی دارند و افزون برآن می خواهند از عنوان ایثارگران هم برای خود مایه بگذارند باید از موضع ثابتی اعلام نظر و عقیده کنند نه اینکه یکی به نعل و یکی به میخ بزنند و هرجابه نفعشان هست زیر چتر حمایتی اینگونه عناوین پناه بگیرند. اینطور حرکت کردن به نفاق می انجامد حتی اگر از نوع خفی آن باشد!