مهودر عیاشی- مرداد سال 1370 از بنیاد جانبازان اهواز به مدیریت کشاورزی خرمشهر در اوایل بازسازی جهت اشتغال مراجعه و تنها یک نفر راننده سرویس کارکنان روزانه از اهواز به خرمشهر و بالعکس نیاز داشتند به لحاظ عدم داشتن امرار معاش قبول کردم و بصورت روزمزد استخدام و در حدود بیش از سه سال روزانه حدود 300 کیلومتر از اهواز به خرمشهر و بالعکس رفت و آمد کردم.

 پس از آن به علت تشدید جراحات جنگی و هوای گرم طاقت فرسای منطقه و بعد مسافت از خرمشهر به مرکز استان اهواز محل اقامت دائمی منتقل شدم و وضعیت استخدام به قراردادی یک ساله تبدیل شدم.

ناگفته نماند در طی مدت خدمت درخواست رسمی برابر قوانین جانبازان ارائه و تقدیم نمودم. متاسفانه بدون پاسخ از آن می گذشتند. در سال 1374 با عنایت به صدور قانون تسهیلات جانبازان مصوب مجلس مجددا" درخواست های مکرری با ذکر مواد قانون برای رسمی شدن تقدیم نمودم نتیجه حاصل نشد.

 در سال 1376 کلیه کارکنان غیررسمی سازمان کشاورزی خوزستان محل کار مربوطه را به گزینش معرفی که بنده با حضور و طی نمودن گزینش وبا صدور رای رسمی آزمایشی بلامانع صادر و رای صادره رابه محل کار ارسال و مع الوصف ضمن عدم ابلاغ رای صادره را بایگانی و مخفی نمودن و عده ای دیگر را که ایثارگر و بعد از من استخدام شدم، رسمی کردن موضوع را پیگیر شدم و نتیجه ای برنداشت.

 با ادغام وزراتین جهاد و کشاورزی در اول مهرماه 1388 گزینش مجددا" بدون حضور و یا دعوت و یا معرفی از سوی کارگزینی به گزینش بدون اطلاع بنده راسا" با صدور رای بی عدالتی و با غرض با ادامه اشتغال بنده موافقت ننموده و با اعتراضات مکرر و شکایت در دیوان هر طوری که خود خواستند گزارش نوشتند.

 در نهایت دیوان عدالت رو شکایت صادر نمود. اخیرا" کاشف به عمل آمد که رئیس هسته سازمان رای صادره را بدون اطلاع اعضا هسته امضا کرده و با رای غیر قانونی و مخالف ماده 16 گزینش در تاریخ 88/07/01 با سابقه 18 سال قراردادی اخراجم کردن.

لطفا راه حل؟

با تشکر