قنبر مبارز- مگه الان تو جنگ نیستیم؟ مگه جنگ با جنگ فرق داره؟ قشنگ این استفاده از اینترنت نشان داد آدما چطور و با چه منظوری ازش استفاده می کنن ...؟ بذار دهنم بسته باشه!
اما ای کاش زمان جنگ اینترنت بود. اقلا هر رزمنده مخلصی یه عکس از خودش می گرفت که الان به خاطر صورت سانحه اینقدر عذاب نکشه؟
 ای کاش اینترنت بود که وقتی همرزمت رو زمین می افتاد و نمی تونستن پیکرشو عقب بیارن و می موند همان موقع یه عکس ازش می گرفتی که نشون خانواده اش بدید که این همه سال چشم انتظار سالم برگشتنش نباشه. خیلی ها تا همین اواخر فکر می کردند عزیزشون اسیر شده.
عکس زیاد گرفته شد. اما بنا به دلایلی از نشرشون جلوگیری کردن. خودت خو می دونی که ولی اگه همه گوشی داشتن کی می تونست جلوی این یهویی گرفتنا رو بگیره؟

 بعد کلی کلیپ داشتیم درباره این جملات: من و نون کپک زده یهویی ، منو تیر و ترکش یهو، من و دست قطع شده یهو، من و جفت پا ی قلم شده یهویی، من و شکم سفره شده یهویی، من و....

 وای خدا ! قلبم داره می گیره .... اگه این یهویی های مظلومانه ثبت می شد حالا خیلی ها هرتکی سهمشونو از سفره انقلاب نمی خواستند. به اسم دین و شهدا جای خودشونو سفت نمی کردن تو محافل؟ حالیته که چی می گم؟ این فضای مجازی که من دیدم برای هیچ آدم هرهری مذهب که هیچ، برای هیچ ادعا داری آبرو نمی ذاره...

مراقب باشیم که کی نوبت ما میشه که آینه ادعاهای اخلاقی مون بشکنه ....