روحانی در دوره تبلیغات انتخاباتی وعده های مکرری را مطرح کرد و از بدنه حامی خود خواست این بار با رای بالاتری او را انتخاب کنند تا دست بازتری داشته باشد و آنچه از وعده ها در دور اول ریاست جمهوری اش بر زمین مانده را به انجام برساند، اما امروز شاهد یک حسن روحانی متفاوت هستیم.

روحانی وهمراهانش هر نارسایی را به دوران احمدی نژاد نسبت می‌دهند ومعتقدند هنوز مشغول آواربرداری آن دوران هستند و گویی به قدری آوار برداری می کنند که آلمان‌ها نیز پس از ویرانه های جنگ دوم جهانی این حجم آواربرداری را نکرده‌اند.

«احمدی نژاد- احمدی نژاد» کردن تا جایی جواب می‌دهد و در اصل مردم به شما رای داده اند که آن دوران را جبران کنید و کشور را به مسیری دیگر بیندازید نه اینکه تا پایان هشت سال بگویید چه بود و چه شد!

ممکن است برخی نزدیکان دولت بگویند، نگذاشتند و نشد و محدودیت‌ها بسیار است، می توان از این گروه از دوستان سوال کرد مگر جناب روحانی که از ابتدای انقلاب اسلامی در عالی ترین سطوح مسئولیت داشته اند، مقدورات و واقعیات کشور و ساختار سیاسی را نمی شناختند؟

بسیار خواهند پرسید چگونه محمود احمدی نژاد که سطح سیاسی اش قبل از ریاست جمهوری با آقای روحانی قابل قیاس هم نیست، فارغ از صحیح یا غلط بودن اقداماتش توانست بسیاری امور غیرقابل باور را انجام دهد یا به سوی آن گام بردارد و ایشان نتوانست؟
چه کسی باور می کرد هدفمندی یارانه ها، چندین برابر کردن قیمت بنزین، انتخاب وزیر زن و... در ایران عملی باشد اما فارغ از صحیح یا غلط بودن آن انجام گرفت و احمدی نژاد نشان داد که رییس جمهور چه قدرتی در ایران دارد و نتوانستم و نگذاشتند، فقط بهانه هایی کم اثر هستند.

بی شک جایی مردم از شما سوال خواهند کرد که او هر چه بود و هرچه کرد تمام شد و اینک شما چه کرده اید؟