«اشک تمساح برای مرزبان‌های شهید ناجا» که سال ۸۸ کتک می‌خوردند
طی روزهای اخیر و پس از شهادت ۸ تن از پرسنل مرزبانی نیروی انتظامی در چالدران توسط گروهک تروریستی پژاک، موج مطلوبی از ابراز همدردی و تسلیت در کشور به راه افتاده است.
اما در این میان، از جانب برخی افراد خاص نیز سوگمندی‌هایی با مرزبان‌های شهید ناجا و خانواده‌های آنها ابراز می‌شود که به نظر می‌رسد صادقانه نیستند... این افراد، عموماً کسانی بوده‌اند که در فتنه سال ۸۸ و در حمله به پرسنل نیروی انتظامی و کتک زدن و گروگان گرفتن آنها پرونده‌ای گشاده دارند!
*شاید عجیب به نظر بیاید اما حقیقت این است که تعدادی از کسانی که تقلا کرده‌اند خود را داغدار مرزبان‌های شهید و مظلومیت آنها نشان بدهند در اردوگاهی فعالیت دارند که در فتنه سال ۸۸، همین پرسنل نیروی انتظامی و بسا همین مرزداران امروز و پلیس یا سرباز یگان ویژه آن روز! را مورد ضرب و شتم قرار می‌دادند، می‌سوزاندند، به گروگان می‌بردند و حتی برخی از آنها را در خیابان «قطع نخاع» کردند و فیلم رفتارهای وحشیانه خود را نیز منتشر می‌کردند.
مثلاً یکی از دستگیرشدگان فتنه ۸۸ با پرسنل ناجا ابراز همدردی کرده و برای مرزبان‌های شهید یک کاریکاتور سوگ نیز منتشر ساخته است.
تنفر این افراد از پلیس در آن روزهای پر غبار و پس از آن به حدی بود که هیچ فعالیتی از نیروی انتظامی را الّا به تمسخر و کنایه مورد اشاره قرار نمی‌دادند اما به تازگی که به زعم خودشان آبها از آسیاب افتاده و یا شاید هم توطئه‌ای جدید در کار است! از برخی کارهای ناجا مثل شهادت مرزبان‌ها و یا پلیس دوچرخه‌سوار تجلیل می‌کنند. (این در حالی است که پلیس دوچرخه‌سوار در حوالی سال ۸۸ نیز در برخی استان‌ها وجود داشت اما از آنجا که این افراد آن روزها با ناجا مشغول جنگ خیابانی بودند؛ علاقه‌ای به این مقولات نشان نمی‌دادند.)
جدای از این دورنگی! مسئله حمایت کسانی از این افراد و هنرمندان هم‌طیف آنها از تروریست‌های دستگیرشده گروهک پژاک و هشتگ معروف «فلانی را آزاد کنید» نیز در میان است.
مقوله‌ای مضبوط در تاریخ و در حافظه مردم ایران که مشخص نیست صاحبانش امروز چطور به خود اجازه می‌دهند بدون عذرخواهی و توبه رسمی از رفتارهایی مثل فتنه ۸۸ و یا آزادیخواهی برای تروریست‌ها؛ سوگوار شهدای نیروی انتظامی باشند.