تاریخ : 1396,شنبه 20 آبان14:26
کد خبر : 56591 - سرویس خبری : مقاله و یادداشت

سخنی در باب فرهنگ ایثار و شهادت


سخنی در باب فرهنگ ایثار و شهادت

علیرضا ضابطی

علیرضا ضابطی (جانباز سیستانی) -  بنام آنکه عشق، محبت، ایثار و فداکاری را آموخت.
ضمن عرض ادب و احترام خدمت همه عزیزان، اعم از اقشار مختلف مردم غیور و دلاور پرور ایران اسلامی، خاصه مردم ولایتمدار استان سیستان و بلوچستان؛

سزاوار آن ست که عرض ادبی داشته باشم خدمت ولی امر مسلمین جهان، رهبری مقتدر نظام اسلامی، حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای (حفظه الله).

درود بیکران می فرستم بر ارواح مطهر شهدای گرانقدر و امام آن شهدا خمینی کبیر قدس الله نفسه زکیه؛ همچنین خدا قوت عرض می نمایم خدمت همه نیروهای جهادی نظام اسلامی اعم از بسیج قهرمان، سپاه و ارتش ولایی که با تبعیت از فرامین مقام معظم فرماندهی کل قوا و اقتداری مثال زدنی، امنیت نظام را تأمین نمودند و خاری شدند بر چشم دشمنان قسم خورده.
مایلم سخنی نیز با جوانان خوش طینت، با حیا، خوش فکر و اندیشه سرزمینم داشته باشم؛
عزیزان!

تاریخ سراسر فراز انقلاب اسلامی مان را مرور کنید، در دفاع مقدس کنکاش نمایید، چه شد که ما در سال ۵۷ در مقابل امپراتوری عظیم شاهنشاهی که حمایت بی چون و چرای دنیای استکبار را داشت پیروز شدیم؟
و یا در آن دفاع جانانه مقدس، که صدام از نوپا بودن انقلابمان به طمع افتاد و به دستور اربابانش جنگی ۸ ساله را بر ما تحمیل نمود، و یا چطور شد که ما در آن پیکار نا برابر، به پیروزی رسیدیم؟

آیا غیر از رهبری داهیانه حضرت امام ره و مقام معظم رهبری و جانفشانی مردم غیور ایران اسلامی بود؟
انقلاب ما در بهمن ۵۷ پیروز شد، اما برخی به ظاهر انقلابیون که به دنبال سهم خواهی از آن بودند، ساز مخالف سردادند و یکی یکی ماهیتشان بر مردم روشن گردید؛ اگر چه به دنبال نشیب برای آن حماسه بودند اما هرگز به آرزویشان نرسیدند.
اما مردان و زنان دفاع مقدس، انقلابیونی که خالصانه در خط امام (ره) بودند و البته جوانان و نوجوانانی که به انقلابیون بعد از انقلاب شهره کشتند، که فقط حفظ نظام اسلامی و خدمت به آن، هدفشان بود و بس،
و دیدید که با آنکه بازهم دنیا در کنار دشمن بود، با روحیه ای وصف ناپذیر، با گذشتن از گرانقدر ترین موجودی خود، یعنی جان، پیروز این میدان نیز شدند.

آری ! در آن دفاع جانانه، همه ی اقشار، به ندای امام ره لبیک گفتند، از کشاورز و کارگر و بازاری تا دانش آموز و دانشجو و دکتر و مهندس  و ... رفتند و در کنار دیگر نیروهای جان بر کف مسلح، کاری کردند کارستان.
اگر می خواهید از رزم بچه های جنگ بدانید، بروید به مناطق عملیاتی، زمین شلمچه، طلائیه، فکه، دهلران، مهران، سومار و جای جای آن سرزمین، خود شهادت می دهند بر رزم مقتدر در عین مظلومیت بچه های مخلص ایرانی.
فرهنگ ایثار و شهادت، همان آنتی تز فرهنگ مبتذل غربی است، چرا داریم فاصله می گیریم از آن فرهنگ؟! بخدا وقتی می گوییم شهدا شرمنده ایم، آنان به ما می گویند: تا کی؟ تا کی می خواهید بگویید شهدا شرمنده ایم؛ خب! کاری کنید که شرمنده نباشید، آتش به اختیاری که آقا گفت رو ، بکار ببرید، فرهنگ ناب اسلامی رو محقق نمایید و ....

خب! جنگ‌تمام شد، مردان جنگ به خانه هایشان بازگشتند، اما یادگاری های زیادی را با خود آورده بودند، انواع و اقسام ترکش‌های سربی، نفس های زخمی از آتش گازهای شیمیایی، ضایعات نخاعی، اعضای قطع شده، چشمانی که در جبهه جا گذاشته بودند تا همچنان ناظر آن دفاع مردانه باشند، و .....

دلگرم به آینده ای روشن که پیر و مرادشان امام خمینی ره مظلوم و  خلف صالح ایشان مولای آزادمردان امام خامنه ای عزیز(مدظله) نوید داده بودند باشند، اما برخی دنیا طلبی های مجاهدان قدیم بیشتر از نامردی دشمنان قسم خورده نظام خون به جگر رزمندگان و مردم کرد چه بسیار سخت است مردان جنگ و جهاد با ریه های آزرده و پاهای جامانده و چشم های در ظاهر کم فروغ، بیکاری و دلسردی جوانان پاک سرشت و انقلابی را ببینند و در کنار آن چپاول گری های برخی که خود را برتر آز بقیه میدانند و دزدی از سفره ی مردم را حق خود از انقلاب می دانند نظاره گر باشند، مرگ تدریجی را برای جانبازان و آزادگان و همسران و مادران و فرزندان شهدا را در پی دارد به امید روزی که دیگر کسی  فرزندان اصولی انقلاب را  افراطی خطاب نکند ،حرف ولی فقیه را بخاطر دنیا طلبی ها و دلخوشی عده ای به زمین نگذارد، پاره های تن ملت ایران  را در سوریه و عراق و لبنان مضحکه نکند و با اندک اتفاقی موقتا" تحت تاثیر قرار نگیرند. به امید روزی که ظرفیت فکری ملت و مسئولین به حد کمال برسد به امید بصیرت جهانی امت بزرگ اسلام و ظهور حجت خدا ...
درود و بدرود

 


کد خبرنگار : 23